Paweł porozumiewa się oraz wyraża swoje uczucia za pomocą kartki papieru i cienkopisu, a czasami kredki i farby. Siedemnastolatek na przekór wszystkiemu udowadnia, że autyzm to nie tylko ograniczenia, ale również pewien stan pięknego umysłu, dostępny dla nielicznych. Potrafi dostrzec to, na co większość ludzi bardzo często nie zwraca uwagi, a jego świat to piękno "zaklęte" w szczegółach. Wszystkie prace wykonuje starannie i dokładnie, z uwzględnieniem nawet najdrobniejszych detali. Ich wyjątkowość polega na prostocie, w której ukryte jest piękno.