Walce i krakowiaki w Ratuszu

Chociaż w tym roku aura bardziej przystaje do wczesnej jesieni niż początków maja, a majówkę z tego względu trudno uznać za udaną, to w środowy wieczór foyer łomżyńskiego ratusza wypełniło się słuchaczami. Na koncert przybyli nie tylko stali melomani, ale też rodziny z dziećmi, młodzież i sporo innych osób, w tym również takie, które skróciły weekendowe wyjazdy, bądź też przyjechały do Łomży specjalnie na to wydarzenie.
– Jako meloman i wielbiciel naszej Filharmonii Kameralnej przyjechałem na ten koncert specjalnie z Pruszkowa, a jest to 160 kilometrów w jedną stronę – mówi Zbigniew Ciszek. – Ale było warto, bo koncert był rewelacyjny, okazało się też, że w ratuszu jest piękna akustyka, tak więc dobrze się tego słuchało i w żadnym razie nie żałuję swej decyzji!
Podobnego zdania byli też zapewne inni słuchacze, tym bardziej, że wstęp na koncert był wolny,
z racji dofinansowania imprezy ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
w ramach programu „Kultura Dostępna”, zaś artyści wznieśli się na wyżyny swych umiejętności.
Orkiestra, z koncertmistrzem Cezarym Gójskim na czele, błyszczała w walcach z baletu „Królewna Śnieżka” Piotra Czajkowskiego i opery „Faust” Charlesa Gounoda oraz tych filmowych, jeszcze bardziej uwielbianych przez publiczność: z „Nocy i dni” Waldemara Kazaneckiego i z „Rodziny Połanieckich” Wojciecha Kilara. Równie efektownie zabrzmiały krakowiak „Dalej chłopcy, dalej żywo” Kazimierza Hofmana i „Frühlingsstimmen” – „Odgłosy wiosny” Johanna Straussa syna, a Gabriele Pezone pewnie panował nad każdym detalem wykonania.
– To już moja czwarta wizyta w Łomży – mówi Gabriele Pezone. – Trzy razy prowadziłem orkiestrę, a raz grałem recital organowy w łomżyńskiej katedrze (podczas XI Międzynarodowego Festiwalu Kameralistyki Sacrum et Musica – red.), a generalnie jest to już moja 11 wizyta w Polsce. Bardzo lubię wasz kraj i kocham tu wracać, ponieważ ma bardzo silne tradycje muzyczne i świetnie pracuje mi się z polskimi orkiestrami, w tym z łomżyńską. Muzycy są nie tylko świetni, ale też zachowują dyscyplinę, co jest dla mnie, jako młodego dyrygenta, bardzo ważne. Grają tak, jak dyryguję, są jak moje lustrzane odbicie, co jest dla mnie bardzo komfortowe.
Równie gorąco słuchacze przyjęli koncertującą regularnie na pięciu kontynentach, grającą często choćby w Australii czy Stanach Zjednoczonych, w tym w słynnej, nowojorskiej Carnegie Hall,  solistkę. Anna Miernik zrewanżowała się porywającymi wykonaniami Nokturnu Es-dur op. 9 nr 2
i  Walca  Es-dur op. 18 nr 1 Fryderyka Chopina, równie ciekawie wykonała też Menueta G-dur
Ignacego Jana Paderewskiego.
– Był to mój pierwszy koncert w Łomży i bardzo się z tego cieszę, bo rzadko grywam w Polsce – mówi Anna Miernik. – Data też szczególna, bo 3 maja, a promuję na świecie polską muzykę, więc cieszę się, że w taki dzień mogłam również włączyć się w te obchody, wykonać utwory Chopina i Paderewskiego. Było mi bardzo miło współpracować z orkiestrą. – Byliśmy jak jeden zgrany zespół, a atmosfera jaka tutaj panuje jest do pozazdroszczenia, wszyscy byli dla mnie bardzo uprzejmi, a już samo wspólne granie to już była czysta przyjemność!
Radości z ponownego, bądź w kilku przypadkach pierwszego, wykonywania dzieł polskich kompozytorów nie krył też Gabriele Pezone, zafascynowany naszą muzyką, czego dał dowody już podczas swej pierwszej bytności w Łomży przed czterema laty, kiedy to deklarował, że do repertuaru swej Fondi Chamber Orchestra włączy utwory Witolda Lutosławskiego.
– Nie udało mi się zrealizować tego pomysłu do końca – mówi Gabriele Pezone. – Zagraliśmy póki co koncerty z utworami Pendereckiego i Góreckiego, ale we Włoszech mamy problem, ponieważ istnieją tu bardzo silne tradycje operowe. To jest oczywiście dobre, ale gusta publiczności są przez to ograniczone tylko do śpiewaków i orkiestry, dlatego proponowanie kompozycji współczesnych twórców napotyka na opór, nawet jeśli nie jest to jakaś eksperymentalna muzyka. Budowanie gustu tej publiczności musi więc odbywać się stopniowo, a ponieważ jestem młody to liczę, że stanie się to również z moim udziałem!
Patriotyczny koncert zakończył kolejny, wspólny popis pianistki i orkiestry, Rondo à la Krakowiak Fryderyka Chopina, dlatego też publiczność zdołała wymóc na Annie Miernik bis, kolejny utwór Ignacego Jana Paderewskiego.
– Był to Walc Kaprys op. 10 nr 5, rzadko wykonywany, który wyszukałam i grywam przy takich okazjach – mówi Anna Miernik dodając, że bardzo chętnie wystąpiłaby w Łomży ponownie – co zresztą przewija się regularnie w wypowiedziach większości występujących z łomżyńskimi filharmonikami artystów.


tekst: Wojciech Chamryk/FKWL
zdjęcia: Wiesław Wiśniewski/FKWL