Z życzeniami u stulatka

- W imieniu własnym, a także mieszkańców Łomży przekazuję Panu najserdeczniejsze życzenia zdrowia, wszelkiej pomyślności oraz miłości osób najbliższych. Chciałbym życzyć w tej jesieni życia jeszcze wielu ciepłych dni, przepełnionych spokojem i radością – mówił Prezydent Łomży, wręczając jubilatowi kwiaty, okolicznościowy list oraz przekazując drobny upominek. - Dziękuję Panie Prezydencie za osobiste przybycie. Bardzo się cieszę. To miłe, że ktoś o mnie jeszcze pamięta – odpowiedział, wyraźnie wzruszony, solenizant. 

Do życzeń dołączyli się również - Mariusz Giełgut, doradca włodarza miasta oraz Łukasz Kacprowski, radny miejski. Na uroczystość przybył również przedstawiciel Regionalnego Związku Kółek Rolniczych oraz Izb Rolniczych.

Pan Lucjan urodził się 5 września 1915 r. w Goskach Dużych, w powiecie ostrowskim. Pochodzi z wielodzietnej rodziny. Jego rodzice trudnili się pracą na roli. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Pełkach Dużych, rozpoczął naukę krawiectwa. Zawodu uczył się w Dąbrowie i Czyżewie. Po ukończeniu szkoły odbył służbę wojskową w pułku ułanów w Suwałkach. Wybuch wojny zastał go w Rosochatem, gdzie prowadził swój warsztat krawiecki. W 1940 r. założył rodzinę. Ciągły strach, prześladowania, nie pozwalały jednak normalnie funkcjonować. - To było piekło – wraca do tamtych czasów, nie kryjąc emocji. Ale jak mówił wszystko trzeba przeżyć i przezwyciężyć. Po wojnie wraz z żoną przeniósł się do Łomży. Wrócił do zawodu krawca, wykonując tę profesję do połowy lat 70., w prowadzonym przez siebie zakładzie. Państwo Łuniewscy doczekali się czwórki dzieci. Posiadają sześcioro wnucząt i dziewięcioro prawnucząt.

Dostojny jubilat mieszka na co dzień ze swoją 98 - letnią żoną Stanisławą oraz córką Teresą. Siedemdziesięciotrzylatka, jest bardzo energiczną kobietą i opiekuje się obojgiem rodziców. - Nie spodziewałam się, że będziemy gościć Pana Prezydenta w naszych skromnych progach. To bardzo miłe. - Tata już od samego rana oczekiwał tej wizyty. Był bardzo podekscytowany. Musiałam trochę tonować te emocje. Takie wizyty dla starszych ludzi są bardzo ważne, czują się docenieni, mają poczucie, że są komuś potrzebni.

Mimo poważnego już wieku, mieszkaniec dzielnicy Pociejewo cieszy się wciąż nienajgorszą kondycją fizyczną, nie ma większych problemów z poruszaniem się. Jest również osobą bardzo komunikatywną. Podczas wizyty opowiedział kilka historii ze swego życia, które - jak stwierdził - przemija bardzo szybko i trzeba umieć znaleźć radość w każdym dniu.

Zapytany o receptę na długowieczność, a także niezły - jak na takie lata - stan zdrowia, po krótkiej chwili zastanowienia odpowiedział: - Trzeba żyć w zgodzie z samym sobą, szanować się nawzajem i przezwyciężać każdą trudność. - No i chyba mieć też trochę dobre geny – dodał z uśmiechem. Warto też zaznaczyć, iż Pan Lucjan przez całe swoje życie praktycznie nie spożywał alkoholu.