Muzyczne opowieści w Filharmonii

Stali bywalcy koncertów łomżyńskiej Filharmonii Kameralnej są już przyzwyczajeni do ich wysokiego poziomu oraz występujących gościnnie wybitnych solistów i dyrygentów, zarówno z Polski jak i zza granicy. Nie brakuje też niespodzianek repertuarowych – tak było w przypadku poprzedniego koncertu Joanny Kawalli w Łomży dwa lata temu, kiedy to wykonała, m.in. Koncert skrzypcowy B-dur F. L. Bendy, przez ponad 200 lat spoczywający w archiwach i zapomniany przez muzyków, podobnie było też w czwartkowy wieczór. Nie było co prawda tak sensacyjnej ponownej premiery zapomnianego przez wieki dzieła, ale również nie zabrakło dzieł przedstawionych w nowych opracowaniach czy nigdy dotąd w Łomży nie wykonywanych.
Jak podkreślał bowiem Piotr Sułkowski, dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko – Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie, mieli z dyrektorem Janem Miłoszem Zarzyckim pomysł, żeby zaprezentować słuchaczom muzykę filmową, ale w tym mniej ogranym wydaniu, rzadziej rozbrzmiewającą w salach koncertowych, zaś solistka przygotowała program złożony z utworów operowych i musicalowych. Wypełniły one pierwszą część koncertu.
Jako pierwsza zabrzmiała Medytacja z opery „Thaïs” Julesa Masseneta w opracowaniu solistki, która oczarowała publiczność grając z niewysłowioną swobodą i lekkością i tak było już do samego końca jej występu. Równie entuzjastycznie słuchacze przyjęli drugi utwór, rzadko wykonywaną
Fantazję na tematy z opery „Cyrulik sewilski” Gioacchina Rossiniego  Jacquesa Blumenthala, w opracowaniu Joanny Kawalli i jej ojca Szymona, wybitnego dyrygenta.
- Fantazja na tematy „Cyrulika sewilskiego” została napisana przez mało znanego w Polsce XIX wiecznego kompozytora Jacquesa Blumenthala - mówi Joanna Kawalla. - To utwór który nie był napisany na wersję orkiestrową, tylko na skrzypce z fortepianem i dlatego podjęłam się zinstrumentowania tej urokliwej fantazji.
Podobnie stało się też w przypadku kolejnego utworu, Suity na tematy z opery „Porgy & Bess” George'a Gershwina, opracowanej wykonywanej niegdyś przez wybitnego amerykańskiego skrzypka Jaschę Heifetza. W wersji i wykonaniu Joanny Kawalli utwory legendarnego amerykańskiego kompozytora zyskały zupełnie nową jakość, a brak partii śpiewanych, wykonywanych przecież niegdyś przez takie sławy jak Leontyne Price, William Warfield czy setki najsłynniejszych wokalistów jazzowych, nie był w ogóle odczuwalny – nawet w tak popularnych tematach jak „Summertime” czy „It Ain't Necessarily So”.
Na finał swego występu skrzypaczka przygotowała zaś muzykę musicalową, to jest wstęp do „Skrzypka na dachu” Jerry'ego Bocka w opracowaniu na skrzypce i orkiestrę  Jadwigi Kaliszewskiej.Żywiołowo zagrana przez solistkę i orkiestrę Suita na tematy z musicalu „Skrzypek na dachu” oczarowała publiczność do tego stopnia, że musiała być bisowana, a Joanna Kawalla udowodniła, że równie dobrze jak w klasycznych dziełach czy utworach współczesnych sprawdza się w takim może i lżejszym, ale dystyngowanym repertuarze.
Nie był to jednak koniec artystycznych przeżyć najwyższej klasy, bowiem po przerwie ze sceny popłynęły kompozycje filmowe polskich kompozytorów. Jako pierwszy zabrzmiał subtelny Polonez zdobywającego coraz większą popularność Bartosza Chajdeckiego.
- Bartosz Chajdecki jest bardzo młodym kompozytorem, a właściwie kontrabasistą, bo kompozycji nigdy się nie uczył – opowiadał Piotr Sułkowski. - Jest też jedną z polskich małych gwiazd, które już za chwilę będziemy pewnie podziwiać w Hollywood, bo skomponował już muzykę do takich filmów jak „Czas honoru” czy „Bogowie”.
Innymi utworami Chajdeckiego zagranymi tego wieczoru przez łomżyńskich filharmoników były dynamiczne „Ariel Tango” oraz finałowe, rzecz jasna bisowane, równie dynamiczne „Lahaim” z kontrabasową introdukcją – wszak kompozytor zaczynał od tego instrumentu.
Kolejnym polskim kompozytorem współczesnym którego utwory zaprezentowano łomżyńskiej publiczności w czasie koncertu „Muzyczne opowieści”  był Janusz Bielecki – człowiek, który do muzyki powrócił po wielu latach przerwy i obecnie odnosi w niej równie duże sukcesy co w sferze biznesowej. To, że nie dzieje się tak bez przyczyny potwierdziły liryczne „Zaspokojenie” z licznymi partiami fortepianu oraz równie subtelne „Rozkochanie”, oparte na wiolonczelowych i fortepianowych brzmieniach – oba utwory w opracowaniu stale współpracującego z kompozytorem  pianisty i aranżera Ireneusza Boczka. Z kolei twórczość jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów i zarazem najbardziej znanych twórców muzyki filmowej na świecie, Wojciecha Kilara przypomniały fragmenty suity z filmu Jane Campion „Portret damy”: „Promień światła” i kompozycja tytułowa.
- Z wielką przyjemnością wróciłam do Łomży! - podkreśla Joanna Kawalla.- Widzę jak wszystko zmienia się tu ku lepszemu, bardzo to wspieram i mam nadzieję, że także sala zostanie wreszcie przebudowana – choć przyznam, że jak weszłam do niej po raz pierwszy to pomyślałam, że już jest po remoncie! Bardzo przyjemnie mi się tutaj gra, jest świetna atmosfera, co moim zdaniem jest bardzo istotną częścią współpracy z ludźmi.


tekst: Wojciech Chamryk
zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk, Wiesław Wiśniewski

Koncert zrealizowano w ramach projektu „filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!” we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca.