Wiosna z musicalem

Po raz kolejny okazało się, że takie koncerty cieszą się w Łomży dużą popularnością i publiczność chętnie na nie przychodzi. Nie tylko ze względu na solistów, chociaż Rafał Songan jest znany i lubiany w Łomży od lat. Równie dużą atrakcją przyciągającą słuchaczy do sali koncertowej łomżyńskiej Filharmonii jest dobór repertuaru oraz poziom jego wykonania. Na program czwartkowego koncertu złożyły się tym razem same przeboje i standardy muzyki rozrywkowej, często w w nowych bardzo ciekawych aranżacjach. Orkiestra zabłysła już w pierwszym utworze - „Cheek to Cheek” Irvinga Berlina. Ten popularny niegdyś temat, rozsławiony przez duet Louis Armstrong / Ella Fitzgerald w wydaniu instrumentalnym zabrzmiał po prostu porywająco. Podobnie było w filmowym przeboju „Raindrops Keep Falling on My Head” oraz kończącym pierwszą część koncertu żywiołowym „Perpetuum mobile” Bogusława Klimczuka w quasi bigbandowej, błyskotliwej aranżacji Edwarda Czernego. Równie ciekawe okazało się opracowanie wielkiego przeboju z repertuaru Franka Sinatry – „Strangers in the Night”, w którym to partie wokalne niezrównanego amerykańskiego wokalisty zastąpiły wyeksponowane w aranżacji instrumenty smyczkowe ze skrzypcami na czele. Publiczność przyjmowała te instrumentalne popisy łomżyńskich filharmoników z ogromnym aplauzem, doceniając ich kunszt oraz umiejętności. Jednak większość słuchaczy przyszła na koncert z jasno postawionym życzeniem: posłuchać pięknego śpiewu i niezapomnianych przebojów w orkiestrowej oprawie. Wszystko to dostali już w drugim utworze koncertu, gdy Anna Dzionek –Kwiatkowska lekko i z wdziękiem zaśpiewała “Somebody Loves Me” George’a Gershwina. Kolejnymi popisami przesympatycznej śpiewaczki były romantyczna ballada „Bésame mucho” autorstwa meksykańskiego kompozytora Consuelo Velázqueza  oraz „Fly Me to the Moon” Burta Howarda. Rafał Songan nie pozostawał w tyle, pięknie interpretując standard obecnie wręcz utożsamiany z Louisem Armstrongiem – „What a Wonderful World” oraz równie liryczny „Some Enchanted Evening”z musicalu  „South Pacific”. Przed przerwą usłyszeliśmy tylko jeden duet, ale za to jaki: balladowy evergreen A. L.Webbera z musicalu „Upiór w operze” – „All I Ask of You”.Po 10 minutach antraktu emocje rozpoczęły się na nowo. Najpierw Anna Dzionek –Kwiatkowska porwała publiczność przedwojennym przebojem Henryka Warsa, znanym z filmu „Szpieg w masce” i wykonania gwiazdy tamtych lat, Hanki Ordonówny. Po czym Rafał Songan wcielił się z powodzeniem w rolę Gene’a Kelly’ego, śpiewając jego największy przebój „Singin’ in the Rain” z filmu pod tym samym tytułem. Dwa duety: balladę ”Sun and Moon” oraz „Sunrise, Sunset” z musicalu „Skrzypek na dachu” przedzielił kolejny utwór instrumentalny.”Get Me to the Church on Time” z musicalu „My Fair Lady” z wyeksponowanymi partiami instrumentów dętych Ostatnia część koncertu była istną rewią przebojów. Zaczęła się ona od błyskotliwego popisu Anny Dzionek –Kwiatkowskiej w „Arii ze śmiechem” Jakuba Offenbacha. Rafał Songan zaprezentował się równie dobrze w kolejnym przebojowym fragmencie „Skrzypka na dachu”, to jest „Gdybym był bogaczem”. Koncert miała zakończyć przebojowa ballada napisana na Igrzyska Olimpijskie w 1992 roku – „Amigos para siempre” A.L.Webbera, ale było wiadomo, że na tym duecie się nie skończy.
Bisy były trzy i tak urozmaicone, jak cały koncert: ogniste „Libertango” Astora Piazzolli i dwa duety. W pierwszym- „Hello Dolly” Rafał Songan popisał się armstrongowską chrypką. Kolejnym i już nieodwołalnie ostatnim utworem koncertu było ponowne wykonanie na życzenie publiczności „Sunrise, Sunset”. – Jesteśmy oczarowani publicznością – ocenia Anna Dzionek –Kwiatkowska. – Rafał bywa tu częściej, więc jest już przyzwyczajony. Ja jestem w Łomży dopiero drugi raz i potwierdził się mój zachwyt dla tutejszej publiczności. Jest bardzo ciepła, otwarta i życzliwa dla artystów, co się czuje. Zaproponowaliśmy nowy repertuar na ten koncert. Nasze propozycje zostały przyjęte przez dyrektora Zarzyckiego, powstały nowe aranżacje tych utworów i jesteśmy
zachwyceni tym faktem! – Jestem zachwycony po raz kolejny – dodaje Rafał Songan. – Jest tu przeuroczo, a publiczność jest bardzo wyrobiona. Z wielką przyjemnością zawsze tu wracamy! Niektóre z tych hitów były przedstawione w nowych aranżacjach. Byliśmy ciekawi, jaki będzie ich odbiór, ale był bardzo ciepły – te nowe aranżacje przyjęły się.

tekst: Wojciech Chamryk
zdjęcia: Elżbieta Piasecka - Chamryk