Radzieccy oficerowie bez honorowego obywatelstwa

Honorowe Obywatelstwo Miasta Łomża to szczególny tytuł nadawany przez władze samorządowe osobom o uznanym autorytecie moralnym, które swoją działalnością i podstawą wpłynęły na rozwój, prestiż, promocję i sławę Miasta Łomża.

W dotychczasowym gronie osób wyróżnionych tytułem „Honorowego Obywatela Miasta Łomża” wśród niekwestionowanych autorytetów takich jak święty Jan Paweł II, Hanka Bielicka czy ks. Zdzisław Aleksander Peszkowski herbu Jastrzębiec, widniały dwa nazwiska radzieckich oficerów: generał – majora Olega Władimirowicza Czebotariewa oraz kapitana Michaiła Wasiljewicza Sorokina.

Obaj sowieccy oficerowie, jako żołnierze 385. Kryczewskiej Dywizji Strzelców Czerwonego Sztandaru Suworowa brali udział w wyzwalaniu Łomży we wrześniu 1944 roku z rąk okupanta niemieckiego.

Generał – major Oleg Władimirowicz Czebotariew (05.05.1923 – 20.01.2003) jako lejtnant Armii Czerwonej brał udział w walkach o Łomżę w dniu 13 września 1944 roku. Po zakończeniu kariery wojskowej w stopniu generał – majora (generała dywizji) wykładał na Wojskowej Akademii Obrony Chemicznej w Moskwie. Był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, nagrodzonym wieloma odznaczeniami partyjnymi i państwowymi. Tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Łomża” otrzymał uchwałą Miejskiej Rady Narodowej z 9 lipca 1978 roku na wniosek łomżyńskiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Kapitan Armii Czerwonej Michaił Wasiljewicz Sorokin służbę wojskową w Armii Radzieckiej zakończył  w stopniu kapitana, jako dowódca 665. Samodzielnej Brygady Strzelców. Przez lata pełnił funkcję sekretarza Rady Weteranów 385. Kryczewskiej Dywizji Strzelców Czerwonego Sztandaru Suworowa. Tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Łomża” otrzymał na mocy uchwały Miejskiej Rady Narodowej w Łomży z dnia 12 września 1984 roku.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu przyjętej uchwały, stanowi ona „przywrócenie właściwych proporcji, prawdy historycznej oraz jest oddaniem hołdu wszystkim Polakom, którzy zostali zamordowani z rąk sowieckich żołnierzy, zmarli w wyniku deportacji w głąb Związku Radzieckiego lub zginęli w wyniku katorżniczej pracy w syberyjskich łagrach”.   


tekst: Krzysztof Fabiszewski