Na 47 posiedzeniu w dniu 24 maja 2005 roku
Wiadomość przeniesiona do archiwum
Komisja realizowała następujący porządek posiedzenia:
1.
Przyjęcie protokołów nr 43/05 i nr 44/05 z poprzednich posiedzeń Komisji.
2.
Sprawy różne.
3.
Zapoznanie z informacją o współpracy miasta z organizacjami pozarządowymi, zaopiniowanie projektu uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych / druk nr 445/1, 445, 445 A/.
Ad. 1
Komisja nie wniosła uwag do protokołu nr 43/05 z posiedzenia Komisji Rodziny, Opieki Społecznej i Zdrowia z dnia 23 marca 2005 roku i w wyniku głosowania przyjęła go 4 głosami za – jednogłośnie.
Komisja nie wniosła uwag do protokołu nr 42/05 z posiedzenia Komisji Rodziny, Opieki Społecznej i Zdrowia z dnia 29 marca 2005 roku i w wyniku głosowania przyjęła go 4 głosami za – jednogłośnie.
Ad. 2
W tym punkcie obrad Komisja rozpatrzyła pismo MKRPA - zgodnie z drukiem 452 /w załączeniu do protokołu/.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA zabierając głos stwierdził, że intencją Samorządowego Kolegium Odwoławczego było doprecyzowanie pewnych zapisów uchwały Rady Miasta. MKRPA w imieniu SKO wystąpiła do Rady Miasta o doprecyzowanie tego zapisu, jednak radni zmienili uchwałę nie doprecyzowując jej. Dodał, że powstało coś co jest nową uchwałą Rady Miasta, kompletnie nie wyjaśnia starych kwestii a wręcz jeszcze bardziej gmatwa. Zauważył, że w momencie kiedy radni zmienili zapis z „ granicy geodezyjnej obiektu chronionego” na słowa „ granicy obiektu chronionego” to obiektem staje się Katedra, a plac katedralny już obiektem chronionym nie jest. Dodał, że przykładowo SP nr 10 będzie mogła mieć w rogu budkę z piwem, bo obiektem chronionym będzie nie plac i boisko szkolne, a tylko budynek szkoły. Zastąpienie mierzenia „od granicy obiektu chronionego do wejścia” na od „ wejścia do wejścia” zmniejsza odległości między obiektami chronionymi a punktem sprzedaży. Wyjaśnił, że jeżeli restauracja ma taras, który wychodzi na cmentarz lub szkołę, a wejście jest z drugiej strony to mierząc „od wejścia do wejścia” taka restauracja może funkcjonować. Stwierdził, że nie wie co takie zabiegi mają na celu, ale na pewno zasady profilaktyczne i duch ustawy o wychowaniu w trzeźwości są w tym momencie łamane. Uchwały mają iść w stronę ograniczenia dostępności, a ta ustawa idzie kompletnie w inna stronę. Następnie poinformował, że MKRPA przedłożyła do wydziału propozycje zmian do uchwały, które są bardzo pragmatyczne. Dodał, że chodzi o doprecyzowanie granicy obiektu chronionego, wrócenie do starego zapisu 100 m odległości, bo jest ona usankcjonowana pewną tradycją i względami profilaktycznymi.
Jan Kleczyński – MKRPA zabierając głos zaproponował Komisji, by nie konstruowała zapisu „granica geodezyjna obiektu chronionego” a rozważyła możliwość zapisu w brzmieniu: „od granicy działki na której znajduje się obiekt chroniony do najbliższego wejścia budynku w którym znajduje się lokal”. Stwierdził, że jeżeli zapis będzie brzmiał „do wejścia lokalu” to dojdzie do takich paradoksów, że lokal będzie mieścił się na piętrze, a młodzi ludzie na rauszu wychodzący z tego lokalu będą widziani na chodniku, a nie w tym lokalu. Dodał, że jest to niebezpieczne jeżeli aspekt profilaktyczny zapisany w ŁPPRPA ma być utrzymany. Zwrócił się do radnych z prośbą o precyzyjne głosy na sesji. Stwierdził, że radni powinni doprecyzować myślenie niektórych ludzi, którzy mają pewne interesy gospodarcze aby się tak, a nie inaczej zachowywać. Dodał, że jeżeli pewne pomysły przejdą, to MKRPA będzie informować prasę i ma nadzieję, że ujrzy to światło dzienne.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA zwrócił uwagę, że prawo jest łamane w „świetle jupiterów”. Przykładem jest chociażby sklep „Sezam” gdzie w momencie pomiaru, drzwi od strony ul. Farnej są zamknięte i pomiar musi być dokonany do drugich drzwi. W momencie kiedy przyznana została koncesja i formalności są zamknięte właściciel otwiera te pierwsze drzwi. Stwierdził, że jest to zabawa w kota i myszkę.
Jan Kleczyński – MKRPA dodał, że trzeba w uchwale tak precyzyjnie dokonać zapisów, żeby nie było takich niuansów jak wspomniany przez Pana Zenona Malinowskiego.
Przewodnicząca stwierdziła, że ponieważ bardzo drastycznie zmniejszyła się odległość, a wiadomo, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości jasno mówi, żeby propagować działania zmierzające do ograniczenia spożycia alkoholu proponuje, aby Komisja wyszła z wnioskiem o zwiększenie odległości do 100 m.
Radny Jan Rybakiewicz stwierdził, że jego zdaniem te 10 m nie ma znaczenia.
Jan Kleczyński – MKRPA stwierdził, że dla wielu podmiotów ma to znaczenie.
Radny Jan Rybakiewicz zwrócił się z pytaniem, czy zmniejszenie odległości miało wpływ, czy zwiększyła się z tego tytułu ilość punktów sprzedaży.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA odpowiedział, że nie zwiększyła się ilość punktów sprzedaży, ale tu chodzi o tendencje, że trzeba zmniejszać ilość tych punktów.
Radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Komisja Rodziny powinna opowiedzieć się za zwiększeniem odległości, argumentując to tym co się dzieje w kawiarniach, barach i statystykami.
Następnie Przewodnicząca zgłosiła wniosek o zmianę zapisu w § 1 uchwały 308/XLVIII/05 „ Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się, gdy punkt sprzedaży znajduje się w odległości nie mniejszej niż 90 m, mierzonej wytyczonymi ciągami przeznaczonymi dla pieszych, od granicy obiektu chronionego wymienionego w § 2 do drzwi wejściowych punktu sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych” na zapis w brzmieniu :
„ Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się, gdy punkt sprzedaży znajduje się w odległości co najmniej 100 m, mierzonej najkrótszą drogą dojścia, od granicy geodezyjnej działki na której znajduje się obiekt chroniony wymieniony w § 2 do wejścia budynku, w którym znajduje się punktu sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych”.
Komisja w wyniku głosowania 3 głosami za, przy braku głosów przeciw i 1 wstrzymującym wniosek przyjęła.
Ad. 3
Informację o współpracy miasta z organizacjami pozarządowymi i projekt uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych przedstawiła Komisji Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS– zgodnie z drukiem nr 445/1, 445, 445 A i załącznikami nr 1,2,3,4,5 – w załączeniu do protokołu.
Przewodnicząca zwróciła się z zapytaniem dlaczego niektórzy proszą o dość dużą kwotę i ją dostają a inni też proszą o dużą, a dostają małą. Czy jest to rozdzielane wg. kryteriów o których wspominała wcześniej Pani Naczelnik.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odnosząc się do zapytania wyjaśniła, że każda oferta była szczegółowo analizowana i niektóre z ujętych tam kosztów nie były uzasadnione. Część organizacji nie ma jeszcze doświadczenia i włącza takie koszty, które są ich kosztami własnymi jak np. wynagrodzenie księgowej. Dodała, ze wszystkie z jednostek po zaopiniowaniu przez Komisję i przez Radę dostaną propozycję realizacji tego zadania i możliwość podpisania umowy. Jednostki będą weryfikowały swoje zadanie tzn. złożą nowy kosztorys, w którym dostosują zadanie do zaproponowanej kwoty. Jeśli któreś ze stowarzyszeń będzie uważać, że ta kwota jest zbyt niska i nie daje możliwości realizacji zadania to będzie mogło odstąpić od tej umowy, a niewykorzystane kwoty powiększą fundusz najbliższego konkursu.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta wyjaśnił, że przy wyborze ofert były brane pod uwagę następujące kryteria:
1. możliwość realizacji zadania przez podmiot ubiegający się o dotację (od 0-20 punktów)
2. jakość działania i kwalifikacje osób realizujących (od 0-20 punktów)
3. kalkulacja kosztów realizacji zadania w stosunku do zakresu rzeczowego zadania, koszt zadania w stosunku do liczby uczestników (od 0-20 punktów)
4. deklarowana wielkość środków własnych i pozyskanych z innych źródeł na realizacje zadania (od 0-15 punktów)
5. analiza i ocena realizacji zadań zleconych podmiotowi (od 0-15 punktów)
6. znaczenie realizacji zadania dla potrzeb społecznych (od 0-10 punktów).
Dodał, że w sumie można było uzyskać 100 punktów. Następnie przedstawił Komisji wniosek TPD, który uzyskał 95 punktów. Zwrócił uwagę, że TPD wystąpiło z wieloma wnioskami i otrzymało znaczne kwoty. Stwierdził, że należy podkreślić, iż TPD to jest jedyna jednostka, która zajmuje się tylko dziećmi z rodzin patologicznych.
Radny Dariusz Szymański zwrócił się z pytaniem, czy były jakieś kontrole z Urzędu Miasta, które sprawdzały jakie dzieci tam są, czy faktycznie są to dzieci z rodzin patologicznych.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta odnosząc się do zapytania stwierdził, że są kontrole. Następnie przypomniał, że już rok temu zaproponował, aby Komisja miała możliwość wglądu i zaprosił do zajrzenia do TPD.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że dla WPS formą sprawdzenia jest przede wszystkim szczegółowe rozliczenie. Dodała, że jest umowa, która szczegółowo określa na co pieniądze mają być wydatkowane i rozliczenie zadania jest po realizacji i przedstawieniu udokumentowanych kosztów. Zaproszenia na organizowane spotkania WPS traktuje również jako okazję do przeprowadzenia kontroli. Stwierdziła, że ze względu na delikatność problemu nie można wyszczególniać, że te dzieci są z rodzin patologicznych, a te nie. Uważa, że pewna integracja środowiska też jest formą wspomagania dzieci.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta stwierdził, że warto podkreślić to co się stało w środowisku wraz z wejściem nowej osoby z zewnątrz, a mianowicie Dyrektora Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej. Jest to człowiek, który bardzo chętnie włączył się w nasze środowisko i zorganizował chociażby koncerty, co również dało pozytywne dochody dla ŁOK.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z pytaniem kto w programie NOT-u pracuje z dziećmi, decyduje które dzieci i jaka ich liczba w nim uczestniczy.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że mają to być osoby skierowane ze świetlic socjo –terapeutycznych i z MOPS-u. Zapewne większość dzieci będzie z rodzin objętych stałą pomocą MOPS-u. W programie będzie uczestniczyło około czterdzieści osób, będzie on realizowany od 4 lipca do 29 sierpnia.
Następnie radna Maria Śmiarowska zwróciła się z zapytaniem jaka kwota, w dziale 851- Ochrona zdrowia, była wnioskowana przez Hospicjum.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odpowiedziała, że Hospicjum wnioskowało o 50.000 zł dlatego, że w latach poprzednich było dofinansowywane dotacją celową z budżetu miasta, gdzie ta kwota była określona na 50 tys. zł , a dwa lata temu było to 48 tys. zł. Wyjaśniła, że w tym roku ponieważ jest to stowarzyszenie, więc musiało być to w formie konkursu. Kwota z zakresu pomocy społecznej została przeniesiona na ostatnim posiedzeniu Rady do działu „Ochrona zdrowia” stąd też ta kwota w pewnym sensie posiada pewne cechy dotacji celowej dlatego, że jest określona jako kwota dla hospicjum jako opieki paliatywnej a nie dla tego konkretnego hospicjum. Stwierdziła, że ta kwota 50 tys. zł jest wpisana w budżecie miasta, natomiast zamiast w pomocy społecznej znajduje się w tej chwili w dziale „Ochrona zdrowia”.
Radna Maria Śmiarowska poruszyła problem chorych na raka młodych ludzi. Nie są oni przyjmowani do szpitali jeżeli jest daleko do okresu umierania. Dodała, że lekarze rodzinni odmawiają zupełnie opieki paliatywnej w domach. Uważa, że należałoby się zastanowić co można uczynić żeby im pomóc. Stwierdziła, że można by ustalić pulę, która czekałaby na wnioski, które wpływają.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta stwierdził, że jeżeli określimy sumę 100 tyś. zł i sobie dzisiaj powiemy, że one czekają to zaraz za tydzień będzie wniosek i będzie już to zarezerwowane. Uważa, że także rozszerzenie do 50 tys. zł jest zauważalne na plus. Dodał, że wiadomo że Hospicjum pozyskuje pieniądze również w inny sposób.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS stwierdziła, że stałym problemem Hospicjum jest to, czy oni na dany rok dostaną kontrakt z NFZ. Łączny roczny koszt utrzymania Hospicjum wynosi 630 tys. 500 zł i na taki budżet przygotowuje ono swój kosztorys. Żadne koszty nie mogą być finansowane i przez NFZ i przez Miasto. Hospicjum przedstawiło zestawienie kosztów i co kto z tych kosztów pokrywa. Opieka paliatywna ta stacjonarna i w domu pacjenta jest bezpłatna, oprócz tego znajdują się tam łóżka płatne dla innych osób przewlekle chorych gdzie rodzina ze względu na stan choroby nie radzi sobie z chorym opłaca za pobyt tego chorego jak za ciągłą opiekę. Stwierdziła, że ta część finansowo WPS nie interesuje ponieważ jest opłacana przez osoby, które swoich chorych tam umieszczają. WPS interesuje opieka hospicyjno-paliatywna. Dodała, ze hospicjum ma bardzo dobrą księgową. Pierwsze zestawienie kosztów przedstawiła w układzie osobo-łóżko, dzień, pacjent. Ponieważ WPS nie chciał traktować pacjenta jako obiektu osobo-dzień, łóżko w związku z tym przyjął inną formę.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z pytaniem o dofinansowanie jakiej części działalności prosiło Hospicjum.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odpowiedziała, że Hospicjum prosiło o dofinansowanie działalności z zakresu leków, żywności, pralni, zakupu benzyny potrzebnej do dojazdu do pacjenta, opłat wody i kanalizacji, zakupu gazu.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z zapytaniem czy Hospicjum otrzymuje pieniądze dopiero po przedstawieniu faktur.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że najpierw otrzymują pieniądze, a potem dostarczają faktury. W tej chwili otrzymają połowę środków, z której rozliczą się do września.
Następnie radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Komisja powinna apelować o to, aby w naszym mieście każdy pacjent chory na chorobę nowotworową, którego rodzina nie daje rady się nim opiekować mógł być przyjęty do hospicjum nawet w sytuacji gdy z różnych powodów nie będzie ono wydolne finansowo.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS zwróciła uwagę, że wszystkie łóżka w hospicjum są wykorzystywane. Dodała, że pacjent może być nieprzyjęty tylko z powodu braku miejsca w danym momencie.
Radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Hospicjum jeszcze nie dostało pieniędzy. Zwróciła się z pytaniem, co można by było zrobić żeby pieniądze mogły być wypłacone na samym początku, czy można ulokować je w jakichś programach.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że nie można inaczej przekazać pieniędzy ponieważ jest to stowarzyszenie, czyli jednostka nie zaliczana do sektora finansów publicznych, a dotacja wynosi powyżej 3 tys. zł więc mogą być przekazane tylko uchwałą Rady Miasta.
Więcej uwag w tym temacie Komisja nie zgłosiła i w wyniku głosowania jednogłośnie /3 głosami za/ pozytywnie zaopiniowała całość ofert i projekt uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych.
W związku z wyczerpaniem porządku dziennego Przewodnicząca obrad zamknęła posiedzenie Komisji.
Przyjęcie protokołów nr 43/05 i nr 44/05 z poprzednich posiedzeń Komisji.
2.
Sprawy różne.
3.
Zapoznanie z informacją o współpracy miasta z organizacjami pozarządowymi, zaopiniowanie projektu uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych / druk nr 445/1, 445, 445 A/.
Ad. 1
Komisja nie wniosła uwag do protokołu nr 43/05 z posiedzenia Komisji Rodziny, Opieki Społecznej i Zdrowia z dnia 23 marca 2005 roku i w wyniku głosowania przyjęła go 4 głosami za – jednogłośnie.
Komisja nie wniosła uwag do protokołu nr 42/05 z posiedzenia Komisji Rodziny, Opieki Społecznej i Zdrowia z dnia 29 marca 2005 roku i w wyniku głosowania przyjęła go 4 głosami za – jednogłośnie.
Ad. 2
W tym punkcie obrad Komisja rozpatrzyła pismo MKRPA - zgodnie z drukiem 452 /w załączeniu do protokołu/.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA zabierając głos stwierdził, że intencją Samorządowego Kolegium Odwoławczego było doprecyzowanie pewnych zapisów uchwały Rady Miasta. MKRPA w imieniu SKO wystąpiła do Rady Miasta o doprecyzowanie tego zapisu, jednak radni zmienili uchwałę nie doprecyzowując jej. Dodał, że powstało coś co jest nową uchwałą Rady Miasta, kompletnie nie wyjaśnia starych kwestii a wręcz jeszcze bardziej gmatwa. Zauważył, że w momencie kiedy radni zmienili zapis z „ granicy geodezyjnej obiektu chronionego” na słowa „ granicy obiektu chronionego” to obiektem staje się Katedra, a plac katedralny już obiektem chronionym nie jest. Dodał, że przykładowo SP nr 10 będzie mogła mieć w rogu budkę z piwem, bo obiektem chronionym będzie nie plac i boisko szkolne, a tylko budynek szkoły. Zastąpienie mierzenia „od granicy obiektu chronionego do wejścia” na od „ wejścia do wejścia” zmniejsza odległości między obiektami chronionymi a punktem sprzedaży. Wyjaśnił, że jeżeli restauracja ma taras, który wychodzi na cmentarz lub szkołę, a wejście jest z drugiej strony to mierząc „od wejścia do wejścia” taka restauracja może funkcjonować. Stwierdził, że nie wie co takie zabiegi mają na celu, ale na pewno zasady profilaktyczne i duch ustawy o wychowaniu w trzeźwości są w tym momencie łamane. Uchwały mają iść w stronę ograniczenia dostępności, a ta ustawa idzie kompletnie w inna stronę. Następnie poinformował, że MKRPA przedłożyła do wydziału propozycje zmian do uchwały, które są bardzo pragmatyczne. Dodał, że chodzi o doprecyzowanie granicy obiektu chronionego, wrócenie do starego zapisu 100 m odległości, bo jest ona usankcjonowana pewną tradycją i względami profilaktycznymi.
Jan Kleczyński – MKRPA zabierając głos zaproponował Komisji, by nie konstruowała zapisu „granica geodezyjna obiektu chronionego” a rozważyła możliwość zapisu w brzmieniu: „od granicy działki na której znajduje się obiekt chroniony do najbliższego wejścia budynku w którym znajduje się lokal”. Stwierdził, że jeżeli zapis będzie brzmiał „do wejścia lokalu” to dojdzie do takich paradoksów, że lokal będzie mieścił się na piętrze, a młodzi ludzie na rauszu wychodzący z tego lokalu będą widziani na chodniku, a nie w tym lokalu. Dodał, że jest to niebezpieczne jeżeli aspekt profilaktyczny zapisany w ŁPPRPA ma być utrzymany. Zwrócił się do radnych z prośbą o precyzyjne głosy na sesji. Stwierdził, że radni powinni doprecyzować myślenie niektórych ludzi, którzy mają pewne interesy gospodarcze aby się tak, a nie inaczej zachowywać. Dodał, że jeżeli pewne pomysły przejdą, to MKRPA będzie informować prasę i ma nadzieję, że ujrzy to światło dzienne.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA zwrócił uwagę, że prawo jest łamane w „świetle jupiterów”. Przykładem jest chociażby sklep „Sezam” gdzie w momencie pomiaru, drzwi od strony ul. Farnej są zamknięte i pomiar musi być dokonany do drugich drzwi. W momencie kiedy przyznana została koncesja i formalności są zamknięte właściciel otwiera te pierwsze drzwi. Stwierdził, że jest to zabawa w kota i myszkę.
Jan Kleczyński – MKRPA dodał, że trzeba w uchwale tak precyzyjnie dokonać zapisów, żeby nie było takich niuansów jak wspomniany przez Pana Zenona Malinowskiego.
Przewodnicząca stwierdziła, że ponieważ bardzo drastycznie zmniejszyła się odległość, a wiadomo, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości jasno mówi, żeby propagować działania zmierzające do ograniczenia spożycia alkoholu proponuje, aby Komisja wyszła z wnioskiem o zwiększenie odległości do 100 m.
Radny Jan Rybakiewicz stwierdził, że jego zdaniem te 10 m nie ma znaczenia.
Jan Kleczyński – MKRPA stwierdził, że dla wielu podmiotów ma to znaczenie.
Radny Jan Rybakiewicz zwrócił się z pytaniem, czy zmniejszenie odległości miało wpływ, czy zwiększyła się z tego tytułu ilość punktów sprzedaży.
Pan Zenon Malinowski – Przewodniczący MKRPA odpowiedział, że nie zwiększyła się ilość punktów sprzedaży, ale tu chodzi o tendencje, że trzeba zmniejszać ilość tych punktów.
Radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Komisja Rodziny powinna opowiedzieć się za zwiększeniem odległości, argumentując to tym co się dzieje w kawiarniach, barach i statystykami.
Następnie Przewodnicząca zgłosiła wniosek o zmianę zapisu w § 1 uchwały 308/XLVIII/05 „ Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się, gdy punkt sprzedaży znajduje się w odległości nie mniejszej niż 90 m, mierzonej wytyczonymi ciągami przeznaczonymi dla pieszych, od granicy obiektu chronionego wymienionego w § 2 do drzwi wejściowych punktu sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych” na zapis w brzmieniu :
„ Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się, gdy punkt sprzedaży znajduje się w odległości co najmniej 100 m, mierzonej najkrótszą drogą dojścia, od granicy geodezyjnej działki na której znajduje się obiekt chroniony wymieniony w § 2 do wejścia budynku, w którym znajduje się punktu sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych”.
Komisja w wyniku głosowania 3 głosami za, przy braku głosów przeciw i 1 wstrzymującym wniosek przyjęła.
Ad. 3
Informację o współpracy miasta z organizacjami pozarządowymi i projekt uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych przedstawiła Komisji Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS– zgodnie z drukiem nr 445/1, 445, 445 A i załącznikami nr 1,2,3,4,5 – w załączeniu do protokołu.
Przewodnicząca zwróciła się z zapytaniem dlaczego niektórzy proszą o dość dużą kwotę i ją dostają a inni też proszą o dużą, a dostają małą. Czy jest to rozdzielane wg. kryteriów o których wspominała wcześniej Pani Naczelnik.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odnosząc się do zapytania wyjaśniła, że każda oferta była szczegółowo analizowana i niektóre z ujętych tam kosztów nie były uzasadnione. Część organizacji nie ma jeszcze doświadczenia i włącza takie koszty, które są ich kosztami własnymi jak np. wynagrodzenie księgowej. Dodała, ze wszystkie z jednostek po zaopiniowaniu przez Komisję i przez Radę dostaną propozycję realizacji tego zadania i możliwość podpisania umowy. Jednostki będą weryfikowały swoje zadanie tzn. złożą nowy kosztorys, w którym dostosują zadanie do zaproponowanej kwoty. Jeśli któreś ze stowarzyszeń będzie uważać, że ta kwota jest zbyt niska i nie daje możliwości realizacji zadania to będzie mogło odstąpić od tej umowy, a niewykorzystane kwoty powiększą fundusz najbliższego konkursu.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta wyjaśnił, że przy wyborze ofert były brane pod uwagę następujące kryteria:
1. możliwość realizacji zadania przez podmiot ubiegający się o dotację (od 0-20 punktów)
2. jakość działania i kwalifikacje osób realizujących (od 0-20 punktów)
3. kalkulacja kosztów realizacji zadania w stosunku do zakresu rzeczowego zadania, koszt zadania w stosunku do liczby uczestników (od 0-20 punktów)
4. deklarowana wielkość środków własnych i pozyskanych z innych źródeł na realizacje zadania (od 0-15 punktów)
5. analiza i ocena realizacji zadań zleconych podmiotowi (od 0-15 punktów)
6. znaczenie realizacji zadania dla potrzeb społecznych (od 0-10 punktów).
Dodał, że w sumie można było uzyskać 100 punktów. Następnie przedstawił Komisji wniosek TPD, który uzyskał 95 punktów. Zwrócił uwagę, że TPD wystąpiło z wieloma wnioskami i otrzymało znaczne kwoty. Stwierdził, że należy podkreślić, iż TPD to jest jedyna jednostka, która zajmuje się tylko dziećmi z rodzin patologicznych.
Radny Dariusz Szymański zwrócił się z pytaniem, czy były jakieś kontrole z Urzędu Miasta, które sprawdzały jakie dzieci tam są, czy faktycznie są to dzieci z rodzin patologicznych.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta odnosząc się do zapytania stwierdził, że są kontrole. Następnie przypomniał, że już rok temu zaproponował, aby Komisja miała możliwość wglądu i zaprosił do zajrzenia do TPD.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że dla WPS formą sprawdzenia jest przede wszystkim szczegółowe rozliczenie. Dodała, że jest umowa, która szczegółowo określa na co pieniądze mają być wydatkowane i rozliczenie zadania jest po realizacji i przedstawieniu udokumentowanych kosztów. Zaproszenia na organizowane spotkania WPS traktuje również jako okazję do przeprowadzenia kontroli. Stwierdziła, że ze względu na delikatność problemu nie można wyszczególniać, że te dzieci są z rodzin patologicznych, a te nie. Uważa, że pewna integracja środowiska też jest formą wspomagania dzieci.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta stwierdził, że warto podkreślić to co się stało w środowisku wraz z wejściem nowej osoby z zewnątrz, a mianowicie Dyrektora Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej. Jest to człowiek, który bardzo chętnie włączył się w nasze środowisko i zorganizował chociażby koncerty, co również dało pozytywne dochody dla ŁOK.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z pytaniem kto w programie NOT-u pracuje z dziećmi, decyduje które dzieci i jaka ich liczba w nim uczestniczy.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że mają to być osoby skierowane ze świetlic socjo –terapeutycznych i z MOPS-u. Zapewne większość dzieci będzie z rodzin objętych stałą pomocą MOPS-u. W programie będzie uczestniczyło około czterdzieści osób, będzie on realizowany od 4 lipca do 29 sierpnia.
Następnie radna Maria Śmiarowska zwróciła się z zapytaniem jaka kwota, w dziale 851- Ochrona zdrowia, była wnioskowana przez Hospicjum.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odpowiedziała, że Hospicjum wnioskowało o 50.000 zł dlatego, że w latach poprzednich było dofinansowywane dotacją celową z budżetu miasta, gdzie ta kwota była określona na 50 tys. zł , a dwa lata temu było to 48 tys. zł. Wyjaśniła, że w tym roku ponieważ jest to stowarzyszenie, więc musiało być to w formie konkursu. Kwota z zakresu pomocy społecznej została przeniesiona na ostatnim posiedzeniu Rady do działu „Ochrona zdrowia” stąd też ta kwota w pewnym sensie posiada pewne cechy dotacji celowej dlatego, że jest określona jako kwota dla hospicjum jako opieki paliatywnej a nie dla tego konkretnego hospicjum. Stwierdziła, że ta kwota 50 tys. zł jest wpisana w budżecie miasta, natomiast zamiast w pomocy społecznej znajduje się w tej chwili w dziale „Ochrona zdrowia”.
Radna Maria Śmiarowska poruszyła problem chorych na raka młodych ludzi. Nie są oni przyjmowani do szpitali jeżeli jest daleko do okresu umierania. Dodała, że lekarze rodzinni odmawiają zupełnie opieki paliatywnej w domach. Uważa, że należałoby się zastanowić co można uczynić żeby im pomóc. Stwierdziła, że można by ustalić pulę, która czekałaby na wnioski, które wpływają.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta stwierdził, że jeżeli określimy sumę 100 tyś. zł i sobie dzisiaj powiemy, że one czekają to zaraz za tydzień będzie wniosek i będzie już to zarezerwowane. Uważa, że także rozszerzenie do 50 tys. zł jest zauważalne na plus. Dodał, że wiadomo że Hospicjum pozyskuje pieniądze również w inny sposób.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS stwierdziła, że stałym problemem Hospicjum jest to, czy oni na dany rok dostaną kontrakt z NFZ. Łączny roczny koszt utrzymania Hospicjum wynosi 630 tys. 500 zł i na taki budżet przygotowuje ono swój kosztorys. Żadne koszty nie mogą być finansowane i przez NFZ i przez Miasto. Hospicjum przedstawiło zestawienie kosztów i co kto z tych kosztów pokrywa. Opieka paliatywna ta stacjonarna i w domu pacjenta jest bezpłatna, oprócz tego znajdują się tam łóżka płatne dla innych osób przewlekle chorych gdzie rodzina ze względu na stan choroby nie radzi sobie z chorym opłaca za pobyt tego chorego jak za ciągłą opiekę. Stwierdziła, że ta część finansowo WPS nie interesuje ponieważ jest opłacana przez osoby, które swoich chorych tam umieszczają. WPS interesuje opieka hospicyjno-paliatywna. Dodała, ze hospicjum ma bardzo dobrą księgową. Pierwsze zestawienie kosztów przedstawiła w układzie osobo-łóżko, dzień, pacjent. Ponieważ WPS nie chciał traktować pacjenta jako obiektu osobo-dzień, łóżko w związku z tym przyjął inną formę.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z pytaniem o dofinansowanie jakiej części działalności prosiło Hospicjum.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS odpowiedziała, że Hospicjum prosiło o dofinansowanie działalności z zakresu leków, żywności, pralni, zakupu benzyny potrzebnej do dojazdu do pacjenta, opłat wody i kanalizacji, zakupu gazu.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z zapytaniem czy Hospicjum otrzymuje pieniądze dopiero po przedstawieniu faktur.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że najpierw otrzymują pieniądze, a potem dostarczają faktury. W tej chwili otrzymają połowę środków, z której rozliczą się do września.
Następnie radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Komisja powinna apelować o to, aby w naszym mieście każdy pacjent chory na chorobę nowotworową, którego rodzina nie daje rady się nim opiekować mógł być przyjęty do hospicjum nawet w sytuacji gdy z różnych powodów nie będzie ono wydolne finansowo.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS zwróciła uwagę, że wszystkie łóżka w hospicjum są wykorzystywane. Dodała, że pacjent może być nieprzyjęty tylko z powodu braku miejsca w danym momencie.
Radna Maria Śmiarowska stwierdziła, że Hospicjum jeszcze nie dostało pieniędzy. Zwróciła się z pytaniem, co można by było zrobić żeby pieniądze mogły być wypłacone na samym początku, czy można ulokować je w jakichś programach.
Pani Małgorzata Bronowicz-Domańska – Naczelnik WPS wyjaśniła, że nie można inaczej przekazać pieniędzy ponieważ jest to stowarzyszenie, czyli jednostka nie zaliczana do sektora finansów publicznych, a dotacja wynosi powyżej 3 tys. zł więc mogą być przekazane tylko uchwałą Rady Miasta.
Więcej uwag w tym temacie Komisja nie zgłosiła i w wyniku głosowania jednogłośnie /3 głosami za/ pozytywnie zaopiniowała całość ofert i projekt uchwały w sprawie przyznania dotacji i refundacji z budżetu miasta jednostkom nie zaliczanym do sektora finansów publicznych.
W związku z wyczerpaniem porządku dziennego Przewodnicząca obrad zamknęła posiedzenie Komisji.
