BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ

1.
Analiza sytuacji wynikającej ze sprzedaży wierzytelności Szpitala Wojewódzkiego w Łomży przez MPWiK Sp. z o.o.

2.
Zaopiniowanie wniosku Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego w Łomży kierowanego do Prezydenta Miasta Łomży.


Ad.1, Ad.2
Na wstępie głos w tym punkcie obrad zabrał Pan Marian Jaszewski- Dyrektor Szpitala Wojewódzkiego. Stwierdził, że jak wiadomo, sytuacja była niezręczna, bo Szpital miał wierzytelności w stosunku do MPWiK. Cała sytuacja wynika chyba z tego, że od wielu lat Szpital Wojewódzki jest uważany za Szpital Wojewódzki w Białymstoku. Szpital podlega pod Sejmik Wojewódzki w Białymstoku, w związku z tym Miasto uważa, że to jest sprawa Białegostoku. Poinformował, że Szpital zatrudnia 1200 osób- mieszkańców Łomży, jest największym zakładem pracy w mieście, ale niedługo może zatrudniać nie 1200 osób, a np. tylko 500, bo nigdzie nie jest powiedziane, że wiecznie zostanie szpitalem wojewódzkim. Bieda ogólnie w służbie zdrowia jest powszechnie znana. Szpital boryka się z trudnościami jak wiele innych placówek, daje sobie jakoś radę, nie zmniejsza jakości świadczonych usług, natomiast nie będzie to trwało wiecznie. W pewnym momencie okaże się, że będzie świadczyć usługi na poziomie szpitala powiatowego. Zwrócił uwagę, że inne miasta jak np. Białystok, Suwałki, Wysokie Mazowieckie, Siemiatycze potrafią pomóc szpitalowi. Pomagają szpitalom chociażby w zakupie sprzętu. Stwierdził, że można spisać umowę między Samorządem Łomży a Samorządem Białegostoku i na zasadzie porozumień miedzy samorządami można dofinansować zakup sprzętu. Dodał, że nie ma osobistej urazy do Pana Prezydenta ani do Pana Prezesa MPWiK, długi trzeba egzekwować, ale MPWiK Sp. z o.o. jest spółką miasta, Szpital leży na terenie miasta i jego dyrekcja liczyła na przychylność zarówno Władz Miasta jak i Prezesa MPWiK. Szpital nie jest spółką typu MPWiK Sp. z o.o., gdzie jest określona opłata za ścieki, wodę , określona liczba odbiorców i można zakręcić kurek. W roku 2004 Szpital miał nad wykonań na kilkaset tysięcy złotych, których nie ma prawa odzyskać bo Sąd Najwyższy postanowił, że trzeba leczyć do limitu. Podkreślił jeszcze raz, że Szpital leży na terenie miasta i powinno się ono poczuwać do pomocy.
Następnie głos zabrał Pan Zbigniew Lipski- Członek Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego. Stwierdził, że szkoda, iż nie dogadano się żeby inaczej problem rozwiązać. Zwrócił uwagę, że analizowano inne spółki i okazuje się, że mają one zobowiązania nie dużo mniejsze niż Szpital i z nimi można się było dogadać, a ze Szpitalem postąpiono inaczej. Widzi potrzebę udzielenia pomocy Szpitalowi Wojewódzkiemu. Przykładowo Szpital wydał tyle pieniędzy na SWR- przyrząd do rozbijania kamieni nerkowych, jest to bardzo wartościowy sprzęt, który nie może być nieużywany, a od prawie pół roku jest nieużywany. Trzeba coś zrobić , aby uruchomić sprzęt, który został kupiony za duże pieniądze i stoi. Jest początek roku, budżet został nie tak dawno przyjęty, ale z analiz finansowych wynika, że jest duża nadwyżka środków finansowych w Mieście i z tych środków można by było jakąś kwotą Szpital wesprzeć.
Dodał, że organizacyjna praca Szpitala jest prawidłowa, powstał określony dług i trzeba w jakiś sposób wspomóc jego spłatę. Poprosił kierownictwo Szpitala i kierownictwo MPWiK Sp. z o.o., aby taki „ wypadek przy pracy” więcej się nie powtórzył.
Kolejno głos zabrał Pan Sławomir Zgrzywa – Przewodniczący Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego. Stwierdził, że sygnował pismo skierowane do Pana Prezydenta w sprawie podatku i innych rozwiązań, które mogłyby wspomóc Szpital, w związku z tym ma moralne prawo wypowiedzenia się w tej kwestii. Wyjaśnił, że celowo doprowadzono do sytuacji, że Szpital jest nadal szpitalem wojewódzkim a nie miejskim, ponieważ niewiadomo czy Miasto dałoby radę utrzymać tak dużą jednostkę, która ma charakter nie tylko jednostki miejskiej. Szpital świadczy usługi przede wszystkim dla mieszkańców Miasta Łomży, ale także dla mieszkańców byłego województwa łomżyńskiego i to w bardzo szerokim zakresie. Ustawodawca postanowił, że Szpital ma charakter wojewódzki . To podnosi jego rangę i stopień referencyjności, bo w przypadku gdyby był to szpital powiatowy to musiałby ograniczyć się do czterech oddziałów. Rada Społeczna Szpitala wystąpiła do Pana Prezydenta z propozycją, aby Miasto udzieliło jakiejś formy pomocy Szpitalowi. Śledząc inne samorządy, chociażby Kolno czy Zambrów można zauważyć, że starają się one za wszelką cenę zachować istnienie szpitali na swoim terenie, ponieważ są to jednostki nie tylko zatrudniające dużo osób, ale także podnoszące rangę miasta. Spośród szpitali o charakterze wojewódzkim Szpital Wojewódzki w Łomży uznawany jest powszechnie za najlepiej zarządzany i najlepiej prowadzony. Taka opinia jest prezentowana na sesjach samorządu województwa. Podkreślił, że należy pamiętać o tym że, Szpital znajduje się w pewnej sytuacji makroekonomicznej. Poziom dofinansowania służby zdrowia jest niewystarczający i przy takim poziomie składki zadłużenie niestety będzie zawsze występowało. Radzie Społecznej Szpitala wydawało się logiczne, że czas najwyższy wystąpić o pomoc do Miasta, żeby utrzymać poziom świadczonych usług a także związać Miasto z ta jednostką, która niby jest wojewódzka a de facto świadczy usługi dla mieszkańców Łomży. Radzie chodziło o wprowadzenie nowej jakości we współpracy Władz Miasta z władzami województwa i dyrekcją Szpitala, polegającą na wspólnym dbaniu o dobro mieszkańców. Oprócz środków otrzymywanych z NFZ Sejmik Województwa przeznacza duże środki na utrzymanie Szpitala, chociażby ostatnie środki, które zarząd województwa na wniosek Rady Społecznej Szpitala przekazał na remont wind a także na termo modernizację obiektu.
Pan Sławomir Zgrzywa stwierdził, że celem Rady Społecznej Szpitala nie było atakowanie Urzędu Miasta ani MPWiK. Dodał, że czas najwyższy zastanowić się nad wspólną polityką, jeżeli jest możliwość to w formie darowizny czy umorzenia przekazać podatek , który Szpital płaci Miastu.
Przewodnicząca obrad zwróciła się z pytaniem do Pana Sławomira Zgrzywy, czy Rada Społeczna Szpitala otrzymała od Pana Prezydenta odpowiedź na swoje pismo.
Pan Sławomir Zgrzywa – Przewodniczący Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego odpowiedział, że RSS od Pana Prezydenta dostała dwie odpowiedzi. Pierwszą natychmiastową w mediach negatywną i drugą również negatywną.
Radny Zbigniew Lipski stwierdził, że nie może być obojętne samorządowi lokalnemu „być lub nie być” Szpitala. Trzeba zrobić wszystko, aby Szpital dobrze pracował, funkcjonował i również go wesprzeć.
Następnie głos zabrał Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn - Wiceprezes Zarządu MPWiK Sp. z o.o. Stwierdził, że gdyby MPWiK długów Szpitala nie sprzedał, natomiast skierowałby sprawę do sądu to skutki byłyby gorsze. Przykładowo sam wpis sądowy wyniósłby dwadzieścia tysięcy złotych. Długi Szpitala były sprzedawane sześciokrotnie do 2001 roku, w roku 2002 MPWiK Sp. z o.o. podpisała ugodę ze Szpitalem. Zwrócił uwagę, że Pan Marian Jaszewski- Dyrektor Szpitala Wojewódzkiego nie raczył wspomnieć, że 23 tys. odsetek MPWiK umorzył Szpitalowi. W 2004 była podpisana umowa i nie została zrealizowana. Dług Szpitala zwiększył się do 250 tys. złotych i został sprzedany. Podkreślił, że MPWiK jest normalną jednostką gospodarczą i 250 tys. złotych długu to jest potężne obciążenie budżetu.
Pan Sławomir Zgrzywa – Przewodniczący Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego zwrócił się z pytaniem jaką ta kwota stanowi skalę budżetu MPWiK.
Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn - Wiceprezes Zarządu MPWiK Sp. z o.o. odpowiedział, że budżet firmy wynosi około 11mln. złotych.
Pan Jan Bajno- Dyrektor Administracyjno-Finansowy Szpitala Wojewódzkiego zwrócił się z zapytaniem, czy inne jednostki miały zadłużenie, jaki to był wymiar i czy były to zobowiązania wymagalne.
Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn odnosząc się do zapytania przedmówcy wyjaśnił, że na koniec roku 2004, czyli wtedy kiedy doszło do sprzedaży długów Szpitala, zadłużenie wobec MPWIK wynosiło 400 tys. zł. z tego 250 tys. zł był winien Szpital.
Pan Jan Bajno stwierdził, że na Komisji Rewizyjnej zapoznał się z materiałem, z którego wynika, że zobowiązania wymagalne MPGKiM na dzień 31 grudnia wynosiły ponad 140 tys. zł.
Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn stwierdził, że dług MPGKiM był jednomiesięczny.
Pan Sławomir Zgrzywa – Przewodniczący Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego stwierdził, że dług Szpitala stanowi tylko 2,5 % budżetu MPWiK.
Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn - Wiceprezes Zarządu MPWiK Sp. z o.o odnosząc się do wypowiedzi Pana Sławomira Zgrzywy stwierdził, że nie jest to tylko 2,5 % to jest równowartość miesięcznych spłat np. za energię, gdzie z MPWiK się nikt „nie patyczkuje” i tez musi to spłacać. MPWiK Sp. z o.o odprowadza 2 mln. podatku do kasy miejskiej.
Podkreślił, że MPWiK musi działać w granicach prawa, do 2 miesięcy nie ma prawa czegoś zrobić. Jeżeli w ciągu 2 miesięcy nic się nie dzieje to dopiero MPWiK ściąga długi. W tej chwili MPGKiM jest na bieżąco. MPWiK Sp. z o.o nie jest firmą, która się nie dogaduje. Dodał, że zdaje sobie sprawę, że Szpital ma potrzeby i trzeba mu pomóc. Ze strony MPWiK ścieżka była przetarta, wcześniej umorzono 23 tys. zł a w 2004 roku 18 tys. zł.
Przewodnicząca Komisji otworzyła dyskusję.
Radna Maria Śmiarowska zwróciła się z pytaniem, czy poza rozmowami o umorzeniu odsetek były prowadzone jakieś inne spotkania, aby rozwiązać problem długów.
Pan Zbigniew Lipski- Członek Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego wyjaśnił, że MPWiK może umorzyć odsetki i przełożyć w czasie, natomiast pod żadnym pozorem nie może umorzyć zobowiązań fakturowych.
Stwierdził, że trzeba się zastanowić jak i w czym możliwie jak najszybciej wspomóc tą jednostkę szpitalną, która do tej pory nie została praktycznie wsparta. Dodał, że trzy kadencje jest w Radzie, były kierowane pisma różnego rodzaju i nie było wsparcia. Podkreślił, że Prezes MPWiK i dyrekcja Szpitala powinni ze sobą prowadzić rozmowy. Gdy już nie da się rozmawiać to powinien być negocjator. Negocjatorem w takim momencie powinien być Prezydent Brzeziński.
Kolejno głos w dyskusji zabrała Przewodnicząca Komisji. Stwierdziła, że obserwując wypowiedzi medialne, jak również dzisiejszą dyskusję dochodzi do wniosku, że nie zostały wykorzystane środki komunikacji ugodowej. Widać wzajemne zacietrzewienie. Uważa, że bardzo ważne jest, aby takie sprawy rozwiązywać polubownie. Ponadto dobrze by było gdyby Miasto poczuło się odpowiedzialne za funkcjonowanie Szpitala Wojewódzkiego, dlatego zgłasza wniosek aby dofinansować działalność bieżącą Szpitala w kwocie równej podatkowi od nieruchomości płaconego Miastu przez Szpital.
Następnie głos w dyskusji zabrał Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta. Stwierdził, że Jego stanowisko uzgodnione z Prezydentem Brzezińskim jest takie, że nie widzi możliwości dofinansowania na spłacenie długu. Pan Prezydent Brzeziński na sesji opowiadał się za dofinansowaniem sprzętu. Sprzęt mógłby być uruchomiony, zarabiać na siebie i również służyć dla społeczeństwa.
Pan Sławomir Zgrzywa – Przewodniczący Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego odnodząc się do wypowiedzi Pana Krzysztofa Choińskiego – Z-cy Prezydenta Miasta zauważył, że nigdy Szpital ani Rada Społeczna nie występowała z wnioskiem o dofinansowanie na spłatę długów Szpitala. Rada Społeczna Szpitala występowała o umorzenie podatku od nieruchomości.
Pan Krzysztof Choiński – Z-ca Prezydenta Miasta stwierdził, że nie jest upoważniony do tego, żeby jednoznacznie stwierdzić, że Pan Prezydent w tych obszarach pomoże.
Pan Gilbert Okulicz – Kozaryn - Wiceprezes Zarządu MPWiK Sp. z o.o odnosząc się do zapytania Pani Marii Śmiarowskiej stwierdził, że osobiście nie brał udziału w żadnej rozmowie, jeżeli chodzi o kontakty ze Szpitalem. Dodał, że Zarząd MPWiK jest bardzo uczulony na sprawy społeczne, nie są mu obojętne sprawy Miasta, gdy może to zawsze stara się iść na rękę.
Radny Ryszard Rutkowski stwierdził, że powstała sytuacja jest nieelegancka. Szpital jest nasz, spółka jest miejska i nie potrafiły się dogadać. Chciałby się dowiedzieć czy z powodu sprzedaży długu Szpital ponosi jakieś konsekwencje finansowe, które zwiększa jego koszty. Stwierdził, że Pan Prezes MPWiK mówi, że spółka działa dla dobra społeczności miejskiej a przecież Szpital świadczy usługi też dla dobra społeczności. Uważa, że jeżeli Zarząd MPWiK świadomie tak postąpił, żeby w ten sposób ukarać dyrekcję Szpitala to jest to niepoprawne zachowanie. Poprosił, aby w przyszłości w trudnych sytuacjach iść sobie na rękę, bo społeczność miasta powinna się nawzajem wspierać i sobie pomagać.
Pan Jan Bajno – Dyrektor Administracyjno-Finansowy Szpitala Wojewódzkiego odnosząc się do zapytania przedmówcy wyjaśnił, że Szpital poniesie pewne koszty związane ze sprzedażą długu. Szpital zawarł ugodę z firmą, która kupiła dług. Płatność została rozłożona na 6 rat.
Pan Aleksander Cwalina- Przewodniczący Rady Osiedla Nr 2 zwrócił się do Dyrektora Szpitala i Rady Społecznej Szpitala z prośbą, aby nie dopuszczali do sytuacji, że strony się nie dogadują.
Następnie Przewodnicząca Komisji zgłosiła wniosek o dofinansowanie działalności Szpitala Wojewódzkiego kwotą 300 000 zł, w tym 180 000 zł na SWR- przyrząd do rozbijania kamieni nerkowych zaś pozostała kwota na modernizację tomografu komputerowego.
W wyniku głosowania Komisja wniosek przyjęła jednogłośnie- 4 głosami za.

W związku z wyczerpaniem porządku dziennego Przewodnicząca obrad zamknęła posiedzenie Komisji.