Protokół nr 18/16 z dnia 14 stycznia 2016 r.
Ad. 1
Przewodniczący obrad poprosił o uwagi do protokołu z poprzedniego posiedzenia Komisji. Członkowie Komisji przyjęli protokół nr 17/15 z dnia 16 grudnia 2015 roku bez uwag.
Ad. 2
Przewodniczący Komisji poinformował, że jeszcze w grudniu 2015 roku wszyscy radni otrzymali Program rozwoju miasta Łomża do roku 2020 plus i było dość dużo czasu, aby wszyscy mogli się z nim zapoznać. Stwierdził, że w dniu dzisiejszym program ten będzie przedmiotem analizy, a przed dyskusją autor Programu chciałby dokonać prezentacji multimedialnej. Zwrócił się do członków Komisji, czy wyrażają zgodę na dokonanie prezentacji.
Witold Chludziński – członek Komisji zwracając się do Pana prof. Bogusława Plawgo o przedstawienie głównych zarysów i kierunków Programu. Dodał, że Program jest bardzo obszerny i nie sposób, aby omawiać materiał szczegółowo.
Prof. Bogusław Plawgo – autor Programu – przedstawił prezentację multimedialną „Programu Rozwoju Miasta Łomża do roku 2020 plus” (Program w załączeniu).
Przewodniczący Komisji otworzył dyskusję.
Andrzej Garlicki – Z-ca Prezydenta Miasta – podziękował Panu Prof. Plawgo za zaangażowanie i za sam pomysł. Stwierdził, że na pewno wszyscy pamiętają jak się to zaczęło. Plan rozwoju miasta należało stworzyć i kiedy szukano nie tyle firmy, która miałaby się tym zająć, ale jednostki, która mogłaby pomóc w wykonaniu badań, Pan profesor podpowiedział nam, że ta metoda partnersko-ekspercka byłaby rozwiązaniem, które zaangażowałoby społeczeństwo. Pomysł był bardzo dobry, a efekt tej pracy w postaci Programu radni będą mogli ocenić. Dodał, że praca nie kończy się na tym etapie, czego dowodem jest powołanie w ramach Programu, konwentu, którego zadaniem będzie m.in. coroczna ocena skuteczności systemu realizacji Programu oraz aktualizacja listy zadań do realizacji. Wszystko to układa się w taki dobry cykl komunikacji ze społeczeństwem. Jeszcze raz podziękował Panu profesorowi, a Komisję poprosił o dyskusję i ocenę Programu.
Adam Zwierzyński – członek Komisji stwierdził, że jego zdaniem Program „zrobiony” jest bardzo dobrze i jest potrzebny. Zwrócił uwagę na wysoki poziom rozwoju branży rolno – spożywczej jako jedna z mocnych stron gospodarki i stwierdzi, że nigdzie w Programie nie poruszana jest współpraca z ODR.
Anna Mierzejewska – Naczelnik WRF – stwierdziła, że współpraca z ODR jest prowadzona. Osobiście wielokrotnie była w ODR i współpraca z miastem m.in. dotycząca zdrowej żywności jak najbardziej tak.
Prof. Bogusław Plawgo – autor Programu – stwierdził, że generalnie, w trakcie opracowywania Programu starano się unikać wskazywania jakichkolwiek instytucji, aby uniknąć sytuacji, że jedna instytucja jest wymieniona, a inna nie. Wskazane zostały zadania. W przypadku ODR jest tak, że to centrum technologii rolno-spożywczej, które jest wpisane, jest pomysłem partnerskim. Cel projektu polega na tym, że będą prowadzone badania małych i średnich firm. Uczelnia bada proces technologiczny, natomiast ODR bada efekty.
Adam Zwierzyński – członek Komisji odnosząc się następnie do szkolnictwa zawodowego stwierdził, że na ten temat trwają rozmowy już kilka lat, a w praktyce niewiele się dzieje, szkoły nie tworzą klas w zawodach, na które jest zapotrzebowanie.
Andrzej Garlicki – Z-ca Prezydenta Miasta – wyjaśnił, że na konferencji z przedsiębiorcami było to wyartykułowane wprost. W Programie został przyjęty cel i należy do niego zmierzać. Dodał, że w Programie chodzi o to, aby było jak najwięcej konkretnych rzeczy, możliwych do realizacji. Czy zostaną zrealizowane, to jest inna sprawa, ale na pewno są to zadnia możliwe do zrealizowania.
Tadeusz Zaremba – członek Komisji – stwierdził, że otwarta struktura programu, nastawiona na możliwości przenikania do tego wszystkich, aktualnych problemów, potrzeb, oczekiwań i aspiracji powoduje, że mając taki Program można położyć go na półkę, ale tak naprawdę jest dobre, nowoczesne narzędzie do stymulowania rozwoju miasta. Sklasyfikowano kluczowe obszary, w których warto i trzeba się przyłożyć. Pozostaje kwestia dobrego zarządzania tym Programem, bo to nie jest tak, że Program został opracowany tylko po to, aby powoływać się na niego przy pisaniu wniosków projektowych, ale tak naprawdę otwiera przestrzeń do rozmowy z różnymi środowiskami, ponieważ jest nastawiony na aktywność środowiskową, czyli nie tylko kapitał społeczny, ale jeszcze i jego synergia. Uważa, że ten Program, dlatego, że nie jest za mocno „przegadany”, a jednocześnie skupia się na strategicznych sprawach, ma szansę realizacji. Na kanwie tego Programu uda się rozmawiać z całym środowiskiem zarówno biznesu, jak i bezrobotnych. Odnośnie szkolnictwa zawodowego wyjaśnił, że nie tylko u nas, ale w całym kraju, od dłuższego czasu to dyrektor szkoły określa kierunki kształcenia. Dyrektor albo nie wie co się w gospodarce dzieje, albo nie bierze tego pod uwagę, ale ma pracowników, którzy mają określone kwalifikacje i tym się kieruje określając kierunki kształcenia. Dodał, że sami nauczyciele tego problemu nie rozwiążą.
Witold Chludziński – członek Komisji stwierdził, że zapoznał się Programem i uważa, że dokument jest opracowany na wysokim poziomie. Brakuje mu jednak sprawy rzemiosła, ponieważ na rynku lokalnym nie powstaną żadne koncerny, zakłady pracy, które będą zatrudniały 100 – 200 osób, a powstaną małe firmy rzemieślnicze, podmioty gospodarcze, które stworzą miejsca pracy dla 10 czy 12 osób. Nie zauważył w Programie kwestii zastosowania ulg inwestycyjnych, ulgi w zakresie podatku dochodowego itd.
Prof. Bogusław Plawgo – autor Programu – stwierdził, że w Programie zdecydowanie stawiamy na drobną przedsiębiorczość i stąd zapisane cele 1.1, 1.2: przedsiębiorczość. Nie nazywane to jest rzemiosłem, a mikro firmami. Dodał, że ma takie doświadczenie, że zakłady rzemieślnicze mogły by być świetnym elementem rozwoju szkolnictwa zawodowego i współpracować ze szkołami.
Andrzej Garlicki – Z-ca Prezydenta Miasta – wyjaśnił, że będziemy inicjować wiele rzeczy w wymiarze zbadania potrzeb, komunikowania się z przedsiębiorcami i informowanie ich o stanie rzeczy.
Przewodniczący Komisji zabierając głos w dyskusji stwierdził, że Program przygotowany jest bardzo dobrze i dość szczegółowo. Cieszy go przede wszystkim, że znalazły się w nim bolączki naszego miasta. Program wskazuje krok po kroku, dział po dziale nasze minusy, a wśród nich gospodarka, ziemia, która jest bardzo droga i zdecydowanie droższa niż w Zambrowie, czy Ostrołęce, brak zagospodarowania przestrzennego, gdzie tylko 40 % terenów jest objętych planami zagospodarowania przestrzennego, wysokość podatków od nieruchomości. Jako przykład podał Ostrołękę z podatkiem w wysokości 17 zł, a w Łomży 21 zł i różnicą 4 zł czyli 20 % przy odległości 30 km. Ktoś kto inwestuje, bierze to pod uwagę. Dodał, że nie spodziewamy się wielkich przedsiębiorstw, ale dla tych małych liczy się każda złotówka i jest niezmiernie ważne. Stwierdził następnie że bardzo ważna jest promocja miasta i to w każdej dziedzinie. Jego zdaniem należy położyć główny nacisk, aby o Łomży było słychać.
Ewa Chludzińska – członek Komisji zwróciła uwagę na tereny nad Narwią. Stwierdziła, że taką dziedziną gospodarki, która w tej chwili ma duże możliwości jest rozwój różnego rodzaju stoczni, mniejszych czy większych. Na łodzie jest w chwili obecnej bum europejski i światowy i może pokusić się o zainteresowanie firm taką ofertą, że mamy takie miejsce, możemy zastosować ulgi itd. Mamy coś, o czym wiedzą tylko ludzie z Łomży i może z okolicy, a chodzi o promocję miasta i program pozyskiwania inwestorów. Wyjazdy do ludzi, występowanie z ofertą do firm itp.
Tadeusz Zaremba – członek Komisji odnosząc się do wypowiedzi radnej Chludzińskiej stwierdził, że problem polega na tym, że ten Program stwarza możliwości, aby przeprowadzić w środowisku ludzi, którzy mogą coś zrobić. To jest siła, aby otworzyć „skrzynkę” na wrzucanie takich inicjatyw, bo to jest środowisko ludzi, którzy się na tym znają. Dopóki nie będzie inicjatywy, grupy, konsolidacji, to my będziemy cały czas podwykonawcą. Uważa, że cele w Programie są bardzo dobrze sformułowane.
Jan Olszewski – członek Komisji – odnosząc się do zapisu : nowoczesna baza sportowo-rekreacyjna zabezpieczająca potrzeby mieszkańców stwierdził, że ma wątpliwości, czy dostępność obiektów sportowych jest taka wspaniała. Sprawa rozbija się o to, aby można było otworzyć obiekty sportowe znajdujące się przy szkołach. Wrócił do swojej interpelacji w sprawie udostępnienia boiska sportowego przy SP nr 9. Czeka na odpowiedź na swoją interpelację, ale działanie ze strony dyrektorów jest takie, że dyrektor odpowiada za obiekt, nie ma pieniędzy, żeby zatrudnić człowieka, który będzie to pilnował i obiekt dalej będzie zamknięty. Zwrócił uwagę, że w każdym projekcie w ramach inwestycji sportowych jest taki punkt dotyczący dostępności obiektu dla mieszkańców, ale nie jest on realizowany. Uważa, że należy znaleźć sposób na rozwiązanie tego problemu i stworzyć możliwości korzystania z tego obiektu. Dodał, że może wskazać bez kosztowy sposób rozwiązania tego problemu. Odnosząc się do szkolnictwa wyższego stwierdził, że wielu ludzi po 1989 roku było mamionych pojęciem marketing i zarządzanie. Powstawały szkoły, mówiono ludziom, że będą zarządzać, ale dość szybko ci ludzie zostali sprowadzeni na ziemię. W związku z tym zwrócił się z zapytaniem, czy szkoły wyższe, istniejące w Łomży, kształcą ludzi, którzy po skończeniu studiów znajdują zatrudnienie, jaki jest procent tych ludzi. Uważa, że trzeba zastanowić się, czy kierunki, które są na uczelniach, generują studentów, którzy później znajdują zatrudnienie w gospodarce. Przypomniał, że 1989 rok był granicą, kiedy nasze zakłady były likwidowane, rozpoczął się proces ich likwidacji. Ze szkół zawodowych młodzi ludzie przychodzili do przedsiębiorstw i w ciągu roku na praktyki i w okresie wakacyjnym, a po zakończeniu nauki, mieli możliwość znalezienia pracy. Byli to ludzie przygotowani do zawodu, a teraz szkolnictwo zawodowe zostało praktycznie zniszczone i nagle po 15-20 latach brakuje nam fachowców robót hydraulicznych, elektrycznych i wielu innych.
Prof. Bogusław Plawgo – autor Programu – stwierdził, że zgodził się z wypowiedzią radnego Olszewskiego. Dodał, że jeżeli chodzi o formalne zapisy w Programie, to one odzwierciedlają obecną sytuację w mieście.
Tadeusz Zaremba – członek Komisji – odnosząc się do dostępności obiektów sportowych stwierdził, że wystarczy zamiast wypłacania zapomogi socjalnej, zatrudnić taką osobę jako opiekuna terenów sportowych i w tym momencie wszystko będzie funkcjonowało.
Więcej głosów w dyskusji nie zgłoszono. Przewodniczący Komisji zamknął dyskusję.
Komisja, w wyniku głosowania 8 głosami za – jednogłośnie, zaopiniowała pozytywnie projekt uchwały zgodnie z drukiem nr 265 A.
Prof. Bogusław Plawgo – autor Programu – podziękował za dyskusję i pozytywne zaopiniowanie Programu. Poinformował, że nie będzie mógł uczestniczyć w sesji Rady Miejskiej, ale dobrym sygnałem byłoby, gdyby Rada Miejska przyjęła Program jednogłośnie. Oznaczałoby to, że chcemy wspólnie coś zmienić.
Ad. 3
Przewodniczący Komisji poprosił o uwagi do przedłożonego sprawozdania z działalności Komisji za 2015 rok (w załączeniu).
Komisja nie wniosła uwag i w wyniku głosowania 8 głosami za – jednogłośnie – przyjęła sprawozdanie Przewodniczącego z działalności Komisji Rozwoju, Przedsiębiorczości i Zagospodarowania Przestrzennego za 2015 rok.
Ad. 4
Przedstawił wniosek pracowników PKS w sprawie rozważenia możliwości przyjęcia przez miasto PKS w Łomży. Z tego, co wie, odpowiedź została udzielona wnioskodawcom. Zaproponował, aby pismo zostało przekazane do Prezydenta Miasta.
Komisja w wyniku głosowania 7 głosami za, przy braku głosów przeciw i 1 głosie wstrzymującym, przyjęła propozycję Przewodniczącego przekazując pismo pracowników PKS do Prezydenta Miasta.
Jan Olszewski – członek Komisji stwierdził, że pracownicy PKS są to nasi mieszkańcy, to są ich rodziny. Jest to kilkaset osób, które mogą znaleźć się poza miejscem pracy i uważa, że warto nad tym tematem się pochylić.
W związku z wyczerpaniem porządku Przewodniczący obrad zamknął posiedzenie Komisji.
Przewodniczący
Komisji Rozwoju, Przedsiębiorczości
I Zagospodarowania Przestrzennego
Dariusz Domasiewicz
