Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /tekst jednolity: Dz. U. z 2013 poz. 594), w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku kodeks postępowania administracyjnego /tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 267/ Rada Miejska Łomży uchwala, co następuje:

§ 1. Po rozpatrzeniu skargi Pana B. W. na Prezydenta Miasta Łomża w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości położonych w obrębie ulic Żabia – Sikorskiego Rada Miejska Łomży uznaje skargę za niezasadną.

Uzasadnienie:

Scalenie i podział nieruchomości położonych w Łomży w dzielnicy przemysłowo - składowej w rejonie ulic Żabiej i Sikorskiego, w którym Pan W. był uczestnikiem postępowania, mogło być prowadzone tylko w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami ( tekst jednolity: z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 ze zmianami) i tylko w wypadku uchwalenia na dany teren miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Plan miejscowy na tereny położone przy ul. Żabiej i Sikorskiego został uchwalony w 2000 roku z zachowaniem ustawowych zasad konsultacji społecznych. Na podstawie § 17 Uchwały Rady Miejskiej Łomży z dnia 23 marca 2000 r. Nr 152/XXV/00 w sprawie zatwierdzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Łomży w części dotyczącej kwartału terenu położonego w dzielnicy przemysłowo – składowej – rejon ul. Żabiej uchwalono obowiązek scalenia i podziału kilkuset pasków gruntu oraz w oparciu o Koncepcję zagospodarowania przestrzennego uzupełniającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wprowadzono nowy sposób podziału nieruchomości. Wszystkie decyzje w zakresie przyjęcia planu i koncepcji zagospodarowania były uzgadniane z właścicielami gruntów. Ponadto, na etapie przygotowań do scalenia, odbyły się dwa spotkania informacyjne, zorganizowane dla właścicieli nieruchomości, na których szeroko omawiano wszystkie aspekty zarówno zagospodarowania działek, jak również ich późniejszego scalenia. Pan W. był obecny na tych spotkaniach i akceptował zmianę sposobu wykorzystania pasków gruntu, z rolnego na przemysłowy.

Po wszczęciu postępowania scaleniowego w 2007 roku Pan W. nie negował ani uchwały wszczynającej (nie składał skargi do WSA) ani granic scalenia. Przed podjęciem pierwszej uchwały zatwierdzającej scalenie w 2010 roku zaczął składać wnioski o swojej „wizji scalenia”, którą opierał na osobistych doświadczeniach, wyniesionych ze scaleń rolnych, prowadzonych w Łomży w latach 70-tych. Zakres ustawowych rozstrzygnięć dotyczących scaleń rolnych jest zupełnie odmienny (ustawa o scaleniu i wymianie gruntów rolnych) niż w scaleniach opartych o ustawę o gospodarce nieruchomościami.

Nie można scalić terenu przydzielając działkę po scaleniu cyt. „w tym samym miejscu i o tym samym areale” bo przeczy to ustawowym zasadom scalenia. Muszą być wydzielone drogi i nowe działki według ustaleń planu miejscowego. Nie można byłoby tego zrobić, gdyby z każdej działki uczestniczącej w scaleniu, nie odjęto powierzchni przeznaczonej na drogi. Natomiast ekwiwalent scaleniowy, przydzielony każdemu właścicielowi, może być odebrany albo w postaci nowej działki „budowlanej” albo przez przyjęcie dopłaty gotówkowej, której wielkość ustalana jest przez właścicieli na zebraniu informacyjnym „większością głosów”.

Żądanie zmiany składu Rady Uczestników Scalenia, powołanej w drodze głosowania przez uczestników scalenia mogłoby być skuteczne tylko z woli większości tych uczestników. Zasady scalenia nakładają na decyzje, jakie muszą zapaść w scaleniu, obowiązek opiniowania ustaleń demokratyczną większością głosów. Większością głosów akceptowana jest wysokość dopłaty gotówkowej, sposób przydziału działek a także skład Rady Uczestników Scalenia. Nie jest to wybór dokonywany przez Prezydenta Miasta ani też przez urzędników. O tych wszystkich sprawach decydują sami właściciele działek, biorący udział w scaleniu – samodzielnie na spotkaniu informacyjnym, a później poprzez swoich przedstawicieli w Radzie Scaleniowej.

Zatwierdzenie scalenia dokonuje się uchwałą Rady Miejskiej po spełnieniu ustawowych przesłanek. Takie przesłanki zostały spełnione i dlatego uchwała scaleniowa była podjęta w 2010 roku, a powtórnie w dniu 30 października 2013 roku. Przed powtórnym podjęciem uchwały były opiniowane wnioski właścicieli gruntów, złożone w okresie wyłożenia projektu uchwały do wglądu uczestników scalenia. W załączniku nr 8 do Uchwały zostały zawarte odpowiedzi na te wnioski, również na wniosek Pana W., złożony w dniu 25 września 2013 roku.

Konsekwencją podjęcia uchwały scaleniowej są rozliczenia finansowe z uczestnikami scalenia. Porozumienia w tej sprawie są zawierane zarówno przed podjęciem uchwały jak również po jej podjęciu. Propozycje w sprawach finansowych były składane Panu W. kilkukrotnie, każdorazowo przy jego wizytach w Urzędzie Miejskim.

§ 2. Rada upoważnia Przewodniczącego Rady Miejskiej Łomży do powiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia skargi, poprzez przesłanie skarżącemu odpisu niniejszej uchwały.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący

Rady Miejskiej Łomży

Maciej Andrzej Borysewicz