Na 10 posiedzeniu w dniu 2 lipca 2007 roku

Wiadomość przeniesiona do archiwum

Komisja realizowała nastepujący porządek:

Porządek posiedzenia:

Przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia.

Przyjęcie Regulaminu pracy Komisji Rewizyjnej /druk nr 148/.

Wypracowanie stanowiska w sprawach skierowanych do Komisji przez Radę na sesji w dniu 27 czerwca 2007 r.

Sprawy różne.

Przebieg posiedzenia;

Posiedzenie Komisji otworzył i obradom przewodniczył Pan Jan Kleczyński - Przewodniczący Komisji.

Następnie Komisja jednogłośnie przyjęła porządek posiedzenia jak wyżej.

Ad. 1

Komisja nie zgłosiła uwag do protokołu z poprzedniego posiedzenia i przyjęła go jednogłośnie.

Ad. 2

Pan Przewodniczący wprowadzając do tematu przypomniał, że Komisja analizowała już przedłożony projekt Regulaminu Pracy. Został on zaopiniowany przez Radcę Prawnego i na czerwono zostały zaznaczone zapisy, które zdaniem Radcy należy wykreślić. Następnie poprosił o wypowiedzi członków Komisji.

Pan Maciej Borysewicz zabierając głos wyjaśnił, że Komisja Regulaminem tym zajmowała się i dla członków Komisji sprawa jest jasna. Odnosząc się do uwag Radcy Prawnego stwierdził, że przychyla się do nich, ponieważ są to sprawy związane z wykluczaniem się tych zapisów zawartych w ustawie i Statucie miasta. Proponuje więc, by Regulamin ten przyjąć uwzględniając uwagi Radcy Prawnego.

Pan Mariusz Chrzanowski poprosił o przybliżenie, tych przepisów, ponieważ on nie mógł odnaleźć w ustawie.

Pan Przewodniczący przytoczył zapis z opinii Radcy mówiący o art. 18a, ust. 5. Ponadto dotyczy to również Statutu i ustawy o finansach publicznych.

Po wyjaśnieniach

Przewodniczącego Pan Mariusz Chrzanowski poparł propozycję Pana Macieja Borysewicza.

W związku z powyższym Przewodniczący poddał pod głosowanie, kto jest za przyjęciem Regulaminu Pracy Komisji Rewizyjnej z uwzględnieniem uwag Radcy.

Komisja jednogłośnie przyjęła Regulamin Pracy Komisji uwzględniając uwagi Radcy Prawnego.

Ad. 3

Przewodniczący wprowadzając do tematu przybliżył treść skargi Pani Kowalczyk.

Następnie poprosił o wyjaśnienie kwestii wypowiedzenia Pani Kowalczyk umowy najmu i złożenie przez MPGKiM wniosku do sądu o eksmisję z lokalu przy ulicy Polowej, gdy wyrok z 22.07. 1999 roku, z którego wynika, że nie istnieje zobowiązanie finansowe Pani Kowalczyk wobec Miasta, czy też MPGKiM.

Pan Włodzimierz Stanisławski wyjaśnił, że nie było roszczeń w stosunku do Pani Kowalczyk z tyt. pierwszego zadłużenia. Do wypowiedzeniu umowy o najem miała zadłużenie, które spłaciła, w związku z powyższym MPGKiM wystąpiło do Sądu o zaniechanie obciążania ją odsetkami i zaniechania ściągania pozostałych kwot, bo było to zrealizowane. Natomiast w tym samym momencie wypowiedziano umowę najmu. Zgodnie z prawem skutkuje to 200% czynszem. Pani Kowalczyk nigdy nie zgodziła się na płacenie 200%, a tylko części i te drugie 100% doprowadziło do zadłużenia w 13 tys. zł. W związku z powyższym brak było podstaw do cofnięcia egzekucji. To zadłużenie nadal obowiązuje i na niej ciąży. Została poproszona o spłatę tego w rozłożeniu na raty. Nie wyraziła zgody, w związku z powyższym Komornik na podstawie klauzuli wykonalności przeprowadził eksmisję z ul. Polowej do lokalu wskazanego przez Prezydenta Miasta przy ul. Rządowej. Jest to lokal socjalny, a więc o niskim standardzie, wyposażony w światło i wodę. Pani Kowalczyk odmówiła przejścia do tego lokalu. Komornik dokonał eksmisji. W dalszej wypowiedzi przytoczył zapisy wyroku w tej sprawie, który orzeka o eksmisji z 1995 r. Dodał, że Pani Kowalczyk nie zasiedliła tego lokalu, mimo tego, iż od kilku lat znajdują się tam jej rzeczy. W chwili obecnej mieszka u syna Grzegorza i na ten adres kierowana jest korespondencja. Dodał, że Pani Kowalczyk złożyła w Urzędzie podanie o nowy lokal. Wyjaśniono jej, że jak będzie powołana Społeczna Komisja Mieszkaniowa, to jej podanie będzie rozpatrzone tak samo, jak każdego mieszkańca miasta. Jeżeli Komisja uzna, że podanie należy rozpatrzyć pozytywnie, wówczas jest propozycja umieszczenia na liście osób uprawnionych i w zależności od tego będzie miała przyznany lokal.

Pan Maciej Borysewicz zabierając głos w dyskusji zwrócił uwagę, że dokonanie eksmisji nie jest prostą sprawą. Jeżeli ona została dokonana, to oznacza, że były spełnione wszelkie formalne przesłanki. Na każdą czynność służy skarga, na każdy wyrok odwołanie. Dodał, że rozumie trudną sytuację lokalową Pani Kowalczyk, ale po przeanalizowaniu dokumentacji z punktu widzenia prawno – formalnego nie dostrzega błędu w postępowaniu Urzędu. Eksmisja została dokonana prawidłowo, bo skoro została przeprowadzona, to procedura musiała być dopełniona. Ponadto zapewniono Pani Kowalczyk lokal zastępczy, nie wychodzący poza ramy prawa. Pani Kowalczyk nie zamieszkała w tym lokalu z własnej woli, a mogła i może w nim zamieszkać. Ponadto ma możliwość korzystania z pomocy socjalnej. Podsumowując stwierdził, że w całym postępowaniu nie dopatrzył się prawno – formalnych uchybień.

Pan Piotr Grabani zabierając głos w dyskusji poruszył kwestie budowanego budynku komunalnego i poprosił o wyjaśnienie, czy Urząd posiada strategię przyznawania mieszkań w budynku, który jest budowany.

Pan Włodzimierz Stanisławski wyjaśnił, że w chwili obecnej na liście jest 46 osób, mieszkań jest 44. Zaproponowali, by nie ruszać ok. 10 najsłabszych osób z listy, a przydzielić mieszkania innym, by wygospodarować na ul. Spokojnej z 10 lokali socjalnych. Jest tam propozycja, by w momencie wygospodarowania środków spowodować zabudowanie plombą między budynkami 7 – 7a -7b, podnieść o jedne piętro i zrobić jakieś 60 lokali socjalnych miejsce, gdzie był dawny budynek rotacyjny z podłączeniem gazu, bo będzie to tańsze niż remont pieców. Jeżeli by się to udało, to osoby, które są w dobrej kondycji, a oczekują na większy lokal przenieść do nowego budynku, a te zasiedlamy.

Pan Piotr Grabani stwierdził, że ta propozycja nie jest zła, jeżeli wyzwoli to ruch w interesie mieszkaniowym. Jest za tym, by tym, którzy mają niezłe polepszyć warunki, tym którzy nie mają nic stworzyć lokale socjalne.

Pan Przewodniczący zwrócił uwagę, że w budynkach przy ul. Śniadeckiego u niektórych najemców powstają zadłużenia.

Pan Włodzimierz Stanisławski zwrócił uwagę, że w chwili obecnej bardzo dużym zastrzykiem są dodatki mieszkaniowe, które w niektórych przypadkach stanowią nawet 60% czynszu. Dodał, że obecne przepisy zmuszają samorząd do zapewnienia lokalu socjalnego, jeżeli tego nie zrobi płaci kary. Miasto jest więc zobowiązane każdemu zapewnić lokal socjalny.

Pan Piotr Grabani zaproponował, by Komisja zwróciła się z sugestią do Prezydenta, by w momencie oddania budynku komunalnego do zasiedlania były kierowane osoby, które opuszczają lokale komunalne do zagospodarowania i przyznania kolejnym. Pozwoli to na pewien ruch, który na końcu pozwoli zlikwidować substandardy.

Pan Włodzimierz Stanisławski wyjaśnił, że trzeba będzie dokonać przeglądu posiadanych lokali. Osoby, które starają się o zamianę uwzględnić jako pierwsze, potem dać tym, którzy są na liście, a przy okazji 8-10 osób tych najlepiej sytuowanych wziąć ze Spokojnej i tam utrzymać dodatkowe. Należy jednak mieć świadomość, że będą dyskusje w tym zakresie.

Pan Piotr Grabani zwrócił uwagę, że zdaje sobie z tego sprawę, ale chodzi o to, by dokonać pewnego ruchu, który spowoduje, że ci najbiedniejsi również będą mogli otrzymać lokale.

Wracając do tematu skargi Przewodniczący podał pod glosowanie, kto jest za uznaniem skargi Pani Kowalczyk za niezasadną.

Komisja jednogłośnie uznała skargę za nieuzasadnioną przyjmując stanowisko następującej treści:„W związku z decyzją Rady Miejskiej z dnia 27 czerwca 2007 roku, która zobowiązała Komisję Rewizyjną do zbadania skargi Pani Komisja Rewizyjna na posiedzeniach w dniu 2 lipca 2007 roku przeprowadziła szczegółowe postępowanie wyjaśniające w powyższej sprawie. W oparciu o przedłożone do analizy dokumenty oraz złożone wyjaśnienia przez przedstawiciela ustaliła że:1. Pani Kowalczyk i Jej rodzinie udzielono pomocy zezwalając na zajęcie synowi mieszkania odzyskanego po śmierci ojca. Urząd nigdy nie był obojętny wobec problemów z jakimi borykała się rodzina, o czym świadczy fakt, że wyrażono zgodę na zamianę zajmowanego mieszkania na inne położone przy ulicy Bernatowicza.2. Ponad 13 tys. zł zadłużenia z tytułu nie płacenia czynszu spowodowało wypowiedzenie Pani Kowalczyk umowy najmu i złożenie przez MPGKiM wniosku do sądu o eksmisję z lokalu przy ulicy Polowej. Została ona wykonana przez Komornika bez udziału pracowników Urzędu Miasta.3. Pani Kowalczyk decyzją sądu nie uzyskała uprawnienia do lokalu socjalnego, ale jedynie ze względów czysto humanitarnych został on Jej wraz z synem zapewniony. Komornik Sądowy przeniósł do niego rzeczy eksmitowanej /do chwili obecnej są tam składowane/. Pani Kowalczyk wskazanego lokalu nie zasiedliła decydując się tym samym na pozostanie osobą bezdomną,4. Panią Kowalczyk umieszczono na liście osób uprawnionych do lokalu socjalnego, który zostanie Jej wskazany z chwilą odzyskania go od innego najemcy. Zgodnie z zapisami uchwały Rady Miejskiej w sprawie zasad wynajmowania lokali tworzących mieszkaniowy zasób Miasta Łomża pierwszeństwo we wskazaniu lokali posiadają osoby z uprawnieniem do lokalu socjalnego. Na przedmiotowej liście znajduje się 65 osób w tym 53 z orzeczeniem sądowym.Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Komisja uznała skargę za nieuzasadnioną i wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały w zaproponowanym brzmieniu”. Powyższe stanowisko Komisja przyjęła 4 głosami za – jednogłośnie.

Następnie Komisja przyjęła wniosek skierowany do Prezydenta by przed przystąpieniem do zasiedlania dokonał przeglądu posiadanych lokali. Następnie uwzględnił przy zasiedlaniu bloku komunalnego przy ul. Przykoszarowej zasadę, by jako pierwsze do zasiedlania były kierowane osoby, które starają się o zamianę, tych najlepiej sytuowanych, które opuszczają lokale komunalne do zagospodarowania, potem dać tym, którzy są na liście. Opuszczone lokale zostaną przyznania kolejnym oczekującym. Pozwoli to na pewien ruch, który w końcu pozwoli zlikwidować substandardy.

Ad. 4

Kontynuując Przewodniczący zapoznał Komisję z pismem Związku Zawodowego Ciepłowników dotyczącym braku odpowiedzi na pisma kierowane przez Związki do Prezydenta. Następnie przedstawił odpowiedź Prezydenta /pisma w załączeniu do protokołu/.

Pan Maciej Borysewicz zabierając głos w dyskusji stwierdził, że jest zaskoczony, że przy tak rozbudowanym systemie Urzędu Miejskiego, przy takich służbach jak posiada Prezydent stwierdzenie, że pisma nie wymagają odpowiedzi, jest zbyt dalekim stwierdzeniem. Zauważył, że do Prezydenta zwracała się 2-krotnie Zakładowa Komisja Związkowa przy spółce miejskiej. Uważa, że Prezydent mimo wszystko powinien na takie pisma odpowiadać, jeżeli nie ze względów prawnych, to czysto życiowych. Ponieważ jeżeli problem jest to należy go rozwiązać. Wystarczyło, by była to krótka odpowiedź. Pan Piotr Grabani zabierając głos stwierdził, że jeżeli chodzi o sprawy ekonomiczne, to z posiadanej wiedzy wynika, iż wielkość sprzedaży określona na 2007 rok uniemożliwiła dokonanie regulacji płacowych załodze. Protest wzmogła sytuacja, gdy Zarząd otrzymał zgodnie z decyzją Prezydenta 16% nagrodę. Odnosząc się do złożonych przez Związki pism uważa, że pierwsze jest pewna propozycja i tu zastanawiałby się, czy wymaga odpowiedzi. Jeżeli zaś chodzi o drugie z 24.04.07, to jest ono jakby skargą na to, co się stało i tutaj odpowiedź byłaby wskazana, bardziej ze względów społecznych.

Pan Jan Zawistowski – Sekretarz Miasta zabierając głos stwierdził, że nie wyobraża sobie sytuacji, żeby Zarząd Spółki MPEC nie rozmawiał z organizacjami związkowymi. Zauważył, że na to pismo z 25 kwietnia jest odpowiedź z MPEC, z którego wynika, że na przestrzeni 2003 – 2007 płace w przedsiębiorstwie wzrosły o 19%, podczas, gdy cały Zarząd wzrostu płac nie otrzymał. Faktem jest, że ta 200% nagroda dla członków Zarządu wprowadziła zgrzyt.

Przewodniczący zabierając głos w dyskusji zwrócił uwagę, iż członkowie Komisji są zgodni z tym, że pismo z 27 lutego 2007 roku miało inny charakter i być może na to pismo Pan Prezydent nie musiał odpowiadać. Natomiast na pismo z 24 kwietnia 2007 r. zdaniem komisji Prezydent powinien odpowiedzieć.

Pan Jan Zawistowski wyjaśnił, że Prezydent odpowiedź MPEC potraktował, jako odpowiedź swoją.

Pan Maciej Borysewicz odnosząc się do wypowiedzi Sekretarza wyjaśnił, że wystarczyłoby, aby Prezydent stwierdził, że jego stanowisko zawarte jest w stanowisku Zarządu MPEC z dnia .. i wówczas nie byłoby problemu, tym bardziej, że dotyczy to sporu z organizacjami związkowymi.

Kończąc dyskusję Komisja jednogłośnie przyjęła stanowisko, iż zdaniem Komisji Rewizyjnej, nie zachodziła konieczność odpowiedzi na pismo z dnia 27 lutego 2007 roku, natomiast na pismo z dnia 24 kwietnia 2007 roku zachodziła konieczność udzielenia odpowiedzi Związkom Zawodowym, choćby lakonicznej opierającej się na uzasadnieniu Zarządu Spółki. Komisja wnosi, by w przyszłości Prezydent posiadając tak szerokie zaplecze administracyjne, celem uniknięcia tego rodzaju sytuacji odpowiadał na wszystkie pisma.

Ad. 4

W sprawach różnych Przewodniczący poruszył problem realizacji I etapu stadionu miejskiego. W miesiącu marcu Komisja rozpatrując modernizacje stadionu nie posiadała wszystkich informacji. Z tego, co wie, w chwili obecnej jest już sporządzony protokół odbioru I etapu modernizacji. Proponuje więc by komisja wystąpiła do Prezydenta aby udostępnił kopię tego protokołu i zapoznał z procedurą przetargową odnośnie II etapu modernizacji stadionu. Z tego, co wie, to przetarg pierwszy został unieważniony. Jakie więc są losy tego, co Prezydent tak zdecydowanie wyrażał na posiedzeniu komisji, że Spółka Zielona Architektura będzie wykonywała boisko boczne w ramach kar umownych.

Pan Maciej Borysewicz poparł wypowiedź Przewodniczącego dodając, że Komisja powinna wyznaczyć już teraz termin posiedzenia, by wszystkim pasował i temu tematowi poświęcić posiedzenie. Uważa, że na to posiedzenie oprócz Pana Prezydenta należy zaprosić Zieloną Architekturę, ponieważ zaczyna w grę wchodzić tutaj totalna rozbieżność, zaczyna sięgać absurdu, że firma która nie wywiązała się z I etapu, weszła w kary umowne rzędu 300 tys. zł, skutecznie oprotestowuje ogłoszenie przetargu na II etap. Zauważył, że w chwili obecnej radni znają tylko jedną stronę sporu. Chciałby więc zadać firmie kilka pytań.

Przewodniczący dodał, że jego zdaniem należy również zaprosić inspektora nadzoru, ponieważ pod jego adresem również powinno pojawić się kilka pytań, jak również osoby, które wyjeżdżały do Grodziska Wielkopolskiego i tam z władzami klubu rozmawiali na temat modernizacji płyty boiska. Prawdopodobnie na ten temat pojawiły się tam jakieś uwagi, które były bardzo istotne.

Pan Maciej Borysewicz zwrócił uwagę, że tematem tym zainteresowana była również Komisja Edukacji i Kultury. Komisja ustaliła, że Przewodniczący ustali termin posiedzenia z Prezydentem oraz zakres materiałów, którym komisja chce się zająć.

Na tym posiedzenie komisji zakończono.