Wystawa prezentuje polski fajans XX wieku dekorowany motywami florystycznymi. Wykonane z niego przedmioty użytku codziennego, naczynia stołowe i kuchenne, estetyzujące wnętrza mieszkalne są jednocześnie funkcjonalne i zdobne. Mimo ograniczonych możliwości tworzywa zaskakują niezwykłością formy. Swego czasu fajansowe wyroby były najbardziej demokratyczne – „zaglądające pod strzechy”, ale też niektóre z nich (zegary, lustra, pająki) zdobiły wnętrza rezydencjonalne. Największą wartość uzyskał szczególnie tzw. WŁOCŁAWEK po socjalistycznym przejęciu powojennym istniejących tam prywatnych wytwórni fajansu. Poszczególne przedmioty ręcznie malowane, bogate w motywy roślinne często stylizowane lub bezpośrednio nawiązujące do zdobnictwa kujawskiego były i są rozpoznawalne. Fajans włocławski był przedmiotem pożądania pań domu w okresie PRL-u, ponieważ były to jedyne tak dostępne wytwory indywidualne, sygnowane przez dekoratorów.
Emil Cywiński – kurator wystawy